weer een as rs

we kunnen een viiavia maken maar dan moeten we eerst na het verboden bos, of via een haart, zegt try na denkent en hij keek riven aan, ze begrijpen het vast tot we dit willen weten nu, zget hij

Riven knikte. "We gaan wel via de haart" zei ze glimlachend en ze stond op om de trap af te lopen.

try volgde haar op de voet en hij zei haar het adares,

Riven pakte brandstof, stapte de haard in, zei het adress en verdween. Even later kwam ze uit de haard van Lily gerold en ze krabbelde overeind.

Lily slaakte een geschrokken gil toen er opeeens een vreemd kind in haar woonkamer stond.

try pakte wat brandstof en zei het adares ook en groene vlamen laaide op en hij verdween en verscheen dan ook in de woon kamer, hoi mam, zegt hij, sorry tot we zo laat binnen vallen maar we willen even iets weten, via een spreuk vraag nog niks eerst de spreuk oke, zegt hij snel en met de deur in huis

"Dat doen jullie hier?" riep Lily nog steeds geschrokken aan. "Wat wil je doen Try?"

Riven bekeek de vrouw.

weten of je mijn echte moeder bent, en,,,en die van haar, zegt hij en hij knikte naar riven, alsjeblieft laat ons die spreuk doen dan weten we genoeg, zegt hij zachtjes

Lily keek geschrokken naar Riven en herkende de groene ogen. Dit kon niet waar zijn. "Oke" zei ze zacht tegen haar zoon. "Doe maar wat je doen moet."

we maken een snee in je hand en dan moet je haar een hand geven de rest doe ik wel, zegt try en hij knikte naar riven tot ze het kon doen en hij ging klaarstaan om de spreul te zeggen

Lily en Riven deden het en gaven elkaar een hand. Riven en Lily waren misschien wel net zo zenuwachtig voor de uistlag.

try riep de spreuk op en niet veel later kwam er een duidelijk licht van de handen af niet zo vel als eerder maar het was over duidelijk zze haren familie,
mam,..ik wil je voorstellen aan riven,...mijn tweeling zus zegt hij, en hij vond het erg tot ze hem er niks over vertelt had

Lily keek Riven met grote ogen aan maar omhelsde haar toen. "Ik heb je jaren lang gezocht" zei ze zacht. "Ik dacht dat ik je nooit zou vinden" er rolde een traan over Lily's wang.

try keek toe, maar heild zijn mond wijselijk nu maar ooit zou hij wel vragen waarom ze het verzwegen had voor hem,
---

ga slapen doei<3

"Ik zet wat thee, dan vertel ik jullie alles" zei Lily zacht en ze ging de keuken in.

Riven ging op de bank zitten en staarde naar Try, het was lastig om oppeens een andere moeder te hebben.

ry knikte naar zijn moeder en ging dan bij riven zitten, het spijt me, zegt hij zachtjes,hij wist tot het moeilijk voor haar moest zijn

"maak je geen zorgen, wij kunnen er niks aan doen" zei riven.
Lily kwam binnen en ze gaf de kinderen thee. Met moeite vertelde ze over servio, dacota, hoe hun kind gestolen werd en zij bijna stierf door de aanval van dacota. Hoe servio zijn leven gaf zodat try en zou leven en een moeder had. Er rolde een traan over Lily haar wang. Haar hart was na al die jaren nog steeds gebroken

try vond het erg voor zijn moeder, tot ze zo haar geliefde had moeten verliezen en ooknog een kind, het spijt me mam, zegt hij en gaf haar troostent een knuffel, maar nu wist hij teminste wie het was..maar het was wel jaren riven's moeder geweest en hij keek riven dan aan zij wist van zijn plan

Riven staarde glazig voor zich uit. De vrouw waarvan ze haar hele leven dacht dat het haar moeder was had haar gestolen, gescheiden van haar familie, en door haar was haar echte vader dood. Ze wist niet zo goed wat ze moest doen, ze voelde zich radeloos.

Lily knuffelde haar zoon terug en keek naar Riven. "Het spijt me meisje dat je dit hebt moeten horen." zei ze zacht. "Ik hoop dat Dacota goed voor je was.. Dat je een fijne jeugd hebt gehad.."

try keek riven ook aan en hij wist even niks tegen haar te zeggen het moest vast pijn doen,

dacota zat thuis op de bank en dacht na er voelde iets niet goed

"Daarom mocht ik hier niet heen." zei Riven uiteindelijk zacht.

ik dacht tot je mocht, zegt try dan wat verbaast

"Niet precies.. Ik mocht overal heen behalve jullie huis." zei Riven zacht. "Maar ik besloot om te zeggen dat ik ergens anders heen ging."

Lily keek naar Riven. "Je hoeft niet voor mij te kiezen hoor. Ik heb altijd van jou gehouden, maar je hebt nooit van mijn bestaan geweten."

"Mijn moeder heeft mijn hele leven gelogen" zei Riven zacht. "Ze heeft me gestolen, en me gebruikt..."

try zat in een 2 strijd wat moets hij doen of zeggen, hij wilde heel graag die dacota wat doen en zijn vader wreken maar hij wilde riven geen pijn er mee doen, en hij beet op zijn lip,

jame maakte de voor deur open, lily...ik heb die bootsvhappen voor je gehaald. roept hij vanuit de gang

Lily keek op. "Kom maar even naar de woonkamer, er is hier iemand" zei ze glimlachend. James was zo ongelofelijk lief voor haar geweest al die tijd. Hij mocht als eerste weten dat Riven boven water was.

Riven beet op haar lip en staarde weer naar de vlammen. "Als mijn moeder dit weet zal ze niet blij zijn.. Dan komen jullie in de problemen" zei ze toen zacht.

try keek riven aan en voelde haar verdriet, waar woont je moeder...zeg me het adares, fluistert hij vragent en hij leunde wat naar haar toe

james hoorde lily en hij was verbaast en kwam de kamer in en hij zag try en een meisje die de zelfde ogen had...en hij kon niks meer uit brengen