Edmund gaf Destiney een duwtje. "Het gaat je geen reet aan wat mijn redenen voor mijn verblijf hier zijn. Bovendien weet je er toch niks van," zei hij kwaad. "En haal dat mes weg, NU."
Destiney grijnsde. Ze haalde het mes weg, veegde het af en stopte het weg. 'Blijf gewoon uit mijn en Crystal's buurt. Je kan het voor jezelf alleen maar erger maken om mij in de weg te staan.' Destiney draaide zich om en liep rustig weg. Het mes smeet ze naar achter en het kwam naast Edmund zijn hoofd in de muur terecht. 'Souvenirtje.' riep ze nog waarna ze richting de binnenplaats liep.
"Waarom ben je zo'n bitch? Iemand moet jouw leven wel heel erg verknald hebben," riep Edmund haar geirriteerd na. Hij trok het mes uit de muur en draaide het rond tussen zijn vingers.
feniks vlame
Aantal berichten : 4585 Registratiedatum : 09-07-10 Woonplaats : de 2e ster aan de rand recht door tot nooit gedacht land
rabb slaakte een harde schreeuw terwijl hij overeind schoot en vervolgens viel hij uit bed met een harde kla en hij kwam meteen weer recht en grote ogen van schrik en hij beefde helemaal gabi schrok daar in tegen van rabb
Destiney grijsde enkel toen hij haar dat na riep. 'Je moest eens weten.' zei ze zachtjes. 'Hoe erg ik wel niet kan zijn.' Ze liep de binnenplaats op en keek naar Crystal die languit op de warme tegels lag. Ze keek op toen ze iemand hoorde aankomen en begroette Destiney met een zacht achtig gespin. 'En?' vroeg Crystal nieuwsgierig toen Destiney tegen haar aan kwam zitten. 'Ik voelde magie in zijn aanwezigheid. Maar waar het vandaan komt? Ik kon het niet plaatsen...' Haar stem klonk teleurgesteld.
rabb keek rond en pakte gabi op en liep trillent naar de deur hij wilde hier weg hij moest hier weg hij was omde een of andere reden doods en doods bang iets wat hij eerder nooit zo gevoelt had. en hij maakte de deur open en liep naar buiten en zijn spieren gespannen van schrik, maar hij zag edmunt nog niet
'Je gaat hem wel mogen als je erachter bent wat hij werkelijk is. Wat hij geheim houdt voor iedereen.' Destiney bromde wat verwensingen en negeerde de wijze woorden van Crystal. 'Hij heeft me voor schut gezet, vernederd! Bij iemand anders zou ik het niet zo erg vinden, maar bij mijn pa? Weken nee zelfs maanden zoek ik naar een ei of enig teken ervan en wanneer ik dan wat vind gaat hij er als een jachthond achteraan en neemt de buit mee. En dan Dacota.' Destiney raapte een steentje op en smeet die hard tegen een raam aan dat aan diggelen vloog. 'Dacota loopt als een schoothondje achter hem aan.'
rabb draaide zich om en keek naar edmunt met grote ogen, wat heb je met me gedaan...brengt hij schor uit en hij deinsde wat achter uit waarom voelde hij zich ineens zo bang, en hij heild gabi dicht tegen zich aan.
dacota verscheen in desteny´s kamer. hoorde ik mijn naam, vraags ze kinderlijk en keek desteny met een speels lachje rond haar mond aan
rabb keek edmunt aan en herinnerde zich vaag iets, en hij greep met een hand naar zijn hoofd, gabi piepte bezorgt naar hem,rabb keek gabi aan, rustig het is niks...zegt hij dan maar je hoorde nog duideijk angst in zijn stem en iets van verwart heid
'Ik zei dat je als een schoothondje achter die nieuwe aanloopt.' zei Destiney rustig terwijl ze een stok pakte en een dolk dat ze aan haar bovenbeen had bevestigd. Ze begon het te scherpen en negeerde Dacota verder. Ze grijnsde. 'Dat is alles.' zei ze rustig zonder op of om te kijken naar de schim. Crystal keek naar Dacota en bleef haar goed in de gaten houden.
je weet tot ikdat altijd bij nieuwelingen doe desteny. dat is leuk. de meesten kunnen niet op tegen mijn instinkt als ik het gebruik, of hoe je het ook wilt noemen wat ik doe,ik speel graag een spelletje en op het moment speel ik er een met die jonge rijder, grinnikt dacota en ze sringt op de rant van de fontein
tuurlijk vertrouw ik je niet, snauwt rabb en keek edmunt aan, je viel me aan door jou was bijna gabi dood..sist hij en hij heild gabi vast, vertel op wat doe ik hiet en waarom mag ik niet weg...
"Oh je mag best weg, maar het lukt je niet zo, of wel soms?" zei Edward spottend. "Ik heb het al eerder gezegd, we proberen je te beschermen datgene wat er buiten aan de hand is. het is niet veilig voor drakenrijders meer."
Destiney lachte hooghartig. 'Welke van de 2?' vroeg ze zachtjes. Bijna onhoorbaar. Crystal gaf haar een waarschuwende duw. 'Laat ook maar.' zei ze geïrriteerd. 'Laat me met rust Dacota. 'Ik heb geen zin in je spelletjes. Die speel je maar met die 2 nieuwe.' Ze keek niet op of om maar bleef geconcentreerd met het stukje houd bezig. Crystal legde haar kop op de schoot van Destiney en sloot haar ogen.
feniks vlame
Aantal berichten : 4585 Registratiedatum : 09-07-10 Woonplaats : de 2e ster aan de rand recht door tot nooit gedacht land
hier binnen wel dan, en die andere is iemand die ik al heel lang ken, sist rabb en hij gooit de deur tegen edmunt aan en hij zette het weer op een lopen X3(sorry vind ik geweldig aan mijn rolen)
'Je wist het wel!' 'Jij praat alleen maar in raadsels!' Crystal gromde zachtjes en Destiney slaakte een zucht. Geïrriteerd smeet Destiney de houten punt die ze net gemaakt heeft weg tegen de muur aan. 'Het lijkt wel of het niet erger kan vandaag.' mompelde Destiney. Net op dat moment barst een grote regenbui los die ze in dagen niet gehad hadden. 'Ooh jah tuurlijk ook dat nog.' mompelde Destiney terwijl ze haar armen over elkaar heen sloeg. 'Maar vertel Des, hoe ben je erachter gekomen.'
Edmund rende achter Rabb aan. "Gath un reisa du rakr," zei hij, waardoor er mist verscheen. Hij kon er makkelijk doorheen zien aangezien hij de uitspreker van de spreuk was, maar Rabb kon dat waarschijnlijk niet.
feniks vlame
Aantal berichten : 4585 Registratiedatum : 09-07-10 Woonplaats : de 2e ster aan de rand recht door tot nooit gedacht land
rabb rende de mist in en stond even stil maar dan hoorde hij regen kletteren dat betekende tot hij dicht bij buiten was en na nog even rennen stond hij in de regen...maar dat was niet alles daar stond die andere rijder..en haar draak en hij keek achterom en zag edmunt, en dan rent hij door richting de poort die dicht was met gabi dicht tegen zich aan, je moet vliegen oke, zegt hij dan tegen haar en gooit haar de lucht in en gabi vlappert met haar vleugeltjes
Destiney keek op, evenals Crystal. Deze kwam overeind en liep dreigend en grommend op Rabb en Gabi af als een leeuwin op haar prooi. Ze cirkelde een rondje om hun heen en bleef toen voor de poort staan. Ze ontblootte haar tanden en keek hen dreigend aan. 'Ooh geweldig. Ook dit nog.' Destiney kwam overeind en keek naar Rabb en Gabi. 'Ik zal maar uit de buurt van enig uitgang blijven mocht je willen blijven leven.' zei ze rustig.
Onderwerp: Re: dragons and riders 
