Two makes the seal.

Emma ging naast haar zitten en Gabe wist niet goed wat te doen.

"Laten we het er maar het beste van maken dan..." zei Julia.

Emma knikte. 'Ja.. ' zei ze zacht. Dat was de beste , de enige, optie die ze hadden.

"Waar ligt uw paleis prins Gabriel?" vroeg Julia en ze keek hem aan. Misschien was het dicht bij het paleis van prins Nataniel. dat hoopte ze

Gabe noemde een of andere plek richting het Zuiden. Waar ik nu even geen naam voor kon verzinnen.

Nathaniel zuchte. 'Dat is best ver weg..'

Emma keek naar Julia. Ze zouden niet alleen niet bij elkaar zijn, maar ook nog eens ver weg van elkaar.

Julia slikte. "Dat is een lange reis." zei ze zacht.

Nathaniel deed een poging om te glimlachen. 'Het zal wel meevallen, het kan nooit zo erg zijn,' zei hij opgewekt.

Emma keek naar Nathaniel. Zo'n houding was ze niet gewend, voor zover dat kon. Zolang kende ze hem niet, maar dit kende ze niet. Toch glimlachte ze ook en knikte ze. 'We zullen elkaar altijd kunnen opzoeken zei ze glimlachend tegen Julia. En gelukkig was niemand van hun 4 een vreselijk persoon..

Julia keek naar hem en knikte. "Ik hoop het" zei ze en ze glimlachte waterig.

Emma gaf haar zus een knuffel.

Julia knuffelde terug. "We kunnen elkaar natuurlijk ook schrijven." zei ze glimlachend,

Emma knikte. 'Ja! Dat is inderdaad waar!'

Nathaniel was in gedachten verzonken.


we hebben actie nodig! XD

vind ikke ook:p
------

rabb zat op een trapje en sloeg zijn boek dicht en hij keek of iemand in de buurt was en zag niemand hij wilde een vuur techniek uit proberen hij wist tot die gevaarlijk was maar hoe moest het proberen en hij beon bewegingen met vuur te makenen langzaam ontstond voor hem een draaikolk van vlammen die gevaarlijk aan dingen omzich heen probeerde te likken

Vind ik ook ja!


Gabe stond er maar een beetje bij.. ><

Emma zuchtte.

iemand een idee hoe we het spannender gaan maken:p
----

rabb maakte de daaikolk van vuur eerst kleiner en daarna weer wat groter en hij vond tot hij het best goed deed voor de 1e keer

oorlog XD

Nathaniel keek op toen een dienstmeisje aan kwam lopen en hem een dikke brief overhandigde. Fronsend verbrak hij de zegel en begon te lezen.

rabb liet de vuurdraaikolk dan op lossen en nathaniel wat verder op en zijn nieuwschierig heid overwon weer eens zijn verstand en hij ging wat dichter bij ook al wist hij tot het niet beleeft was

Nathaniel's gezicht werd lijkbleek. Hij vouwde de brief zorgvuldig dicht en stak hem in zijn zak.

rabb zag zien gezicht witter werd en hij wist tot er iets niet klopte en hij liep naar hem toe, wat is er, vraagt hij recht voor de raap zonder nog aan zijn belevdig heid te denken

'De mensen uit mijn land zijn in opstand gekomen tegen ons. Ze zijn nu in oorlog met het koninklijk huis en mijn vader heeft soldaten gestuurd om opstandelingen uit te roeien,' zei Nathaniel langzaam. Hij kon haast niet geloven dat het waar was.

waarom komen ze in op stand, vroeg,rabb al kon hij zich wel iets in denken bij nathabiels vader die nogal hart en gevoeloos overkwam

Nathaniel zuchte. 'Omdat mijn vader een barslechte koning is. De helft van het land leeft in armoede, zo gek vindt ik het niet dat ze kwaad zijn. Maar ik had niet gedacht dat ze echt in opstand zouden komen en mensen gingen vermoorden. Mijn vader's aanpak werkt niet ookal niet, door die mensen te doden, dat maakt ze alleen maar kwader en nu verwacht hij vast dat ik zijn troep ga opruimen,' legde hij uit.