sanne en steff

Dahlia dacht even na maar schudde toen verslagen haar hoofd. 'Nee... Helemaal niet eigenlijk. Ik dacht dat hij die doek er zelf omheen had gedaan.' Ze nam een hap van haar groenten en keek haar vader rustig aan. Ze moest voorzichtig zijn met wat ze zei.. Met een klein woordje kon ze zichzelf verraden.. 'Maar trouwen vader..' zei ze langzaam. 'Waarom begon je vanmiddag over die prins van dat andere koninkrijk? Je wilt toch niet dat ik.... Je weet wel... Ik met hem trouw...?' zei ze langzaam.

dat weet ik nog niet ik wil eerst weten hoe en wie die jongen is ik wil niet tot ik mijn dochters hand aan een of ander iemand geeft, maar liefje wees niet bang, je weet ik heb het beste met je voor zegt hij en hij at nu zwijgent verder hij hoopte tot hij haar gerus gesteld had

Dahlia keek naar haar eten en speelde wat met een boontje. 'Dat weet ik toch vader... Maar ik weet ook wat er van mij verwacht word...' Ze keek haar vader aan. 'Ik weet dat ik uiteindelijk geen andere keuze heb dan met iemand trouwens waarvan ik misschien wel helemaal niet hou.' zei ze zacht. Ze was al 4 jaar op huwbare leeftijd, nog volledig ongeschonden en zag er goed uit. Iets wat de meeste wel verwachtte van een toekomstige vrouw. Maar toch zag ze het niet zitten om aan de eerste de beste uitgehuwd te worden. En zeker niet nu al of nu er zo op heksen gejaagd werd.

de koning keek zijn dochter aan, zo zijn nu eenmaal de regels mijn kind, het zit al eeuwen inde etiqeute van on de koneklijke families zegt hij en keek haar nu wat strenger aan, nu wil ik er verlopig niks over horen ,sluit hij het gesprek

Dahlia wilde er tegen in gaan maar wist dat dat niet slim was dus ze hielt haar mond maar gesloten. Van binnen kon ze wel huilen maar ze hielt het in. Ze wist al van jongs af aan dat het zou gebeuren maar toch wist ze het altijd wat tegen te spreken en nu kwam het moment dat het kon en ze zag er zo tegen op... Dadelijk was het een of andere engerd die haar hand kreeg...


ik wil game of thrones zien!!! :S

na een tidje was de koning klaar met eten en als dalhia ook klaar was met eten stond hij op en wenste haar een goede nacht waarna hij de eetzaal verliet

tyler sliep nog

Toen de koning de zaal verlaten had slaakte Dahlia een diepe zucht en zakte onderuit in haar stoel. Fijn dat had zei weer... Ze had hem kwaad gemaakt. Tenminste daar leek het op en dat wilde ze niet. Moest ze naar hem toe en het goed maken met hem? Moest ze zeggen dat het haar speet? Dat haar gedrag niet goed was. Ze keek de zaal rond, ze was als enige over gebleven in de volledig lege eetzaal. Ze kwam overeind en liep richting de deuren. Moest ze die ridder een bezoek brengen? Kijken hoe het met hem ging?

tyler begon wakker te worden en hij draaide wat verwildert rond in bed alsof hij een droom had en dat had hij ook alleen niet echt een fijne droom en niet veel later schoot hij overeind en keek verward rond

Dahlia verliet de zaal en liep richting de ziekenboeg. Ze liep naar binnen en zag dat de ridder overeind zat. Ze keek hem nieuwsgierig aan. 'Moet jij niet liggen en slapen?' vroeg ze verbaast terwijl ze langzaam op hem af liep. Ze keek naar hem en onopmerkelijk naar zijn wond. Die was zo goed als helemaal weg. Het deed haar deugd dat te zien en ze glimlachte lichtjes.

tyler keek haar rebels aan en sloeg zijn benen langs het bed en hij wilde iets zeggen, maar je zag tot hij zich bedag, dat kon hij niet maken tegen over de prinses hij moest haar en de koning gehoorzamen en hij slikte zijn woorden in, jawel majesteit zegt hij maar hij bleef wel nog zitten zolang ze geen bevel gaf hoefde het niet en hij schoof richting de rand van het bed, ze zeiden tot u me gevonden hebt...klopt dat vraagt hij dan beleeft

ik ga nu naar mijn oma dus ben achter een halfuurtje tot een uurtje weer on doei<333

Dahlia keek bedenkelijk. Zou hij het zich herinneren? Dan knikt ze. 'Je paard leidde me zo naar je toe.' zei ze rustig. Ik heb je op mijn paard gezet en ben toen terug naar het kasteel gereden.' haar stem klonk vriendelijk maar toch merkte je dat ze voorzichtig was met wat ze zei. 'Gaat het weer een beetje met je arm?' vroeg ze nieuwsgierig.

tyler luisterde naar haar en keek naar zijn arm toen ze de vraag stelde, jah eerlijk gezegt voel ik me prima, en hij keek haar dan vragent aan, heb je me gevonden met dat stuk stof rond mijn arm of heb je me verzorgt, sorry maar het is allemaal wazig na die beet. geeft hij toe en je zag tot hij het moeilijk vond hij was een ridder die mogten geen zwakte tonen of wat dan ook en hij zuchte even, ik zal beter mijn best doen zegt hij dan belovent tegen dalhia

'Daar twijfel ik niet aan. Maar toch. Je moet in bed blijven anders kan het zijn dat je lichaam het toch niet trekt. De wond was dan wel bijna weg en de pijn ook maar voordat al het gif uit Tyler zijn lichaam was zijn er nog gevaren voor hem. Ze baalde dat ze het niet tegen hem kon zeggen, maar ze wilde zichzelf niet te koop stellen met haar geheim en zeker niet naar iemand die haar vader dient.

tyler keek dahlia aan maar wist tot hij niet tegen haar in mog gaan en hij zuchte eens diep, trouwens nog bedeankt tot u me geholpen hebt, zegt hij dan beleeft al wilde hij eigelijk nu niet beleeft zijn hij wilde zijn eigen gang gaan, maar dat mog jammer genoeg niet als je werd uit gekozen om ridder te zijn, het was een eer om dat te zijn

Dahlia keek spijtig naar Tyler. 'Ik weet dat je als ridder niet gewond wilt zijn en niks wilt over komen. Het geeft zwakte aan..' zei ze langzaam toen ze zijn gezicht zag. 'Maar soms overkomt het je ineens en kun je er niks tegen doen.' Ze glimlachte lichtjes. 'Geloof me, morgen mag je er weer uit.' Hierna draaide ze zich om en liep ze naar de deuren van de ziekenboeg. 'En nu gaan slapen anders mag het niet.' zei ze nog voordat ze de zaal verliet.

tyler glimlachte lichtjes ze had gelijk, hij moest zich niet zo druk maken, soms gebeurde dingen nu eenmaal en hij keek dalhia aan, en hij knikte.bedankt, zegt hij dan zacht en hij vond haar aardig en hij keek toe hoe ze weg liep en hij ging zelf weer in bed liggen en keek nog even na de deur waar ze net door verdween en dan sloot hij zijn ogen weer en hij hoopte tot hij morgen weer der uit mog komen
---

sorry internet bij oma doet raar, of eerlijk gezegt bijna geen verbinding met de gene die in de buurt er van zitXD

Dahlia liep naar haar slaap vertrekken. Ze had een van de meisjes horen praten over het mogelijke ontmoeten van een prins ergens deze week. Waarom wisten zei altijd alles eerder dan Dahlia zelf? Daar ergerde ze zich aan. Ze hoopte dat het maar een roddel was en niet dat haar vader haar dadelijk echt een prins liet ontmoeten....
Als dat zo was hoopte ze wel dat ze daar heen mocht en niet dat hij hierheen kwam. Ze wilde niet de druk van haar vader voelen...


ik wil game of thrones epi 3 zien maar hij komt maar niet :S

das erg als je ergens op moet wachten he
ik moet wachten op een boek ik wil die serie conplot 365 gaan lezenXD en heb 1e boek besteld
--

tyler viel na een langere tijd toch weer in slaap

zo paar dagen vooruit spoelen. ben dadelijk even eten en extream home make over kijken met mijn moeder en oma en ik ben rond 8 uur weer on denk ik, hoop tot ruuz er dan ook is dan kunnen we weer verderXD

oke is goed
jah echt he ik heb een serie van 3 boeken en wacht nu tot het volgende boek uit is. Maar normaal komt deze serie zaterdags op mijn download programma te staan maar het staat er nog niet op!! en ik wil door kijken :O


Dahlia was vroeg wakker gemaakt door haar dienstmeisje en werd nu aangekleed. Haar haar werd netjes opgestoken en ze kreeg haar lange witte jurk aan. Ze kreeg een sierlijke tiara op haar hoofd en toen werd het resultaat bekeken. Ze had hier zo totaal geen zin in maar het moest... Haar vader had dagen lopen drammen en eindelijk had Dahlia ja gezegd. Ze zou vandaag naar een ander koninkrijk gaan en kijken of de prins dat een mogelijke keuze was om mee te trouwen...

tyler was weer helemaal de koppige en de oude en hij was zijn paard aant zadelen net als meedere ridders die mee gingen naar het andere koninkrijk en hij loopt naar buiten met zijn paard als hij klaar is en hij steeg op en wachte bij de andere ridders als de koning en de princes zouden komen

de koning stond bij de deur te wachte tot zijn dochter zou komen ze had eindelijk jah gezegt, nu wachten wat ze van de prins vond en nog belangrijker wat hij van haar vond want de prins had het recht te kiezen welke vrouw hij wilde een prinses had dat niet

Dahlia liep naar beneden en toen naar buiten. Ze had eerst nog even diep adem gehaald voordat ze voor de deur had gepasseerd en ze in het zonlicht kwam te staan op het binnen plein. Ze zag dat de ridders en haar vader al klaar stonden, nu was er dus echt geen weg meer terug. Nu moest ze wel gaan. Ze zag hoe een stalknecht haar paard het plein op leidde en ze knikte daarna begroetend naar haar vader.

de koning glimlachte naar zijn dochter en toen hij de stal knecht zag zwaaide hij hem weg te gaan en hij keek dahlia aan en wees naar de koets die klaar stond, van daag gaan we zoals het hoort, zegt de koning tegen haar en hij ging haar voor richting de koets en hij stapte in toen iemand hem open deed voor hem

tyler zat op zijn paard en hij keek naar dahlia ze zag er beeldig uit en toen hij zich er op betrapte tot hij op die mannier aan haar dacht schaamde hij zich meteen, hij was een ridder en moch niet zo denken en helemaal niet tegenover een princes en hij ging recht op zitten

Dahlia keek toen haar paard weg geleid werd. Ze baalde hiervan. Gaf haar maar gewoon een zadel en niet een houten plak waar ze uren op moest zitten. 'Ook niet als ze de koninklijke spullen draagt?' vroeg ze langzaam al wist ze dat haar vader meteen nee zou zeggen. Dus eigenlijk maakte ze al aanstalten om in de koets te stappen, toch nog stiekem hopend dat het wel mocht.

vandaag, niet schoonheid van me, we moeten gaan zegt de koning die plaats had genomen in de koets en hij keerde zich tot een ridder, ik wil door rijden en voor niks stoppen oke, zegt hij dan duidelijk tegen ham en de ridder knikte en de man op de koets spoorde de paarden aan op teken van de koning wel pas toen dahlia zat het teken om te vertrekken.

tyler merkte tot ze vertrokken en hij spoorde zijn paard aan en hij reed schuin voor de koets aan de rechter kant en hij lette goed mee op maar vroeg zich ook wel een paar dingen af over hun ries er heen, hij had wat gehoort over een huwelijk dat misschien nu geregeld werd.
---

even douceXp

okie

Dahlia keek uit het raam. Ze leunde met haar arm op de vensterbank en met haar kin op haar hand. Ze droomde lichtjes weg toen het landschap voorbij kwam. Het zag er mooi uit. Ze had haar vader horen zeggen dat het een goed welvarend rijk was waar ze heen zouden gaan... Ze zou het wel zien. Stiekem was ze best wel nieuwsgierig naar de prins.