Maaike & Sifra

"Emma?" riep Aurora. Ze keek rond.

Emma kwam teruggelopen en keek Will en Aurora aan. 'Ik ben hier' mompelde ze.
Will glimlachte. 'Gelukkig'

Aurora zuchte opgelucht. 'Mooi. Klaar om te gaan?' vroeg ze.

Emma knikte. 'Ja hoor' mompelde ze.
Will liep naar zijn paard.

Aurora maakte haar paard los van de boom en steeg op.

Will steeg op en hielp Emma achterop. 'Waar gaan we heen?' vroeg hij zich hardop af.

Aurora keek Will verbaasd aan. 'Ik dacht dat je wist waar Nate's huis was?' vroeg ze.

Will zuchtte. 'Ik weet het niet zeker' zei hij. 'Ik ben er vroeger wel geweest, en ik weet ongeveer waar het is..' mompelde hij.
Emma keek naar hem. 'Probeer het gewoon, we zien wel waar we uit komen.'

Aurora knikte.

Will reed weg en dacht na over de verschillende wegen die ze konden nemen.

Aurora volgde Will. Ze dacht na.
Nate kwam na een tijdje uit het stro en zadelde zijn paard op.

Will reed door het bos.

Aurora reed.
Nate leidde zijn paard naar buiten toe en steeg op.

William reed een tijd door, maar nu wist hij echt niet meer waar ze waren, hij zuchtte. 'Kom we laten de paarden even rusten.'

Aurora knikte en steeg af. Ze ging in het gras zitten en liet haar paard grazen.
Nate reed het erf af. Hij had echt even wat frisse lucht nodig.

Will steeg af en ging zitten in het gras, terwijl hij nadacht.

Emma steeg af en ging tegen een boom aanleunen, ze was in gedachten verzonken. Hoe zou ze weer thuis kunnen komen?

Aurora wreef haar paard over zijn hals en keek voor zich uit. Plotseling veerde haar hoofd op. 'Ik hoor hoeven,' zei ze.
Nate reed door het bos.

Emma schoot overeind, kwam hij terug? Maar hoe zou hij weten waar ze waren?

Will kwam overeind en trok zijn zwaard.

Aurora keek naar Will. 'Waarom trek je je zwaard, het is Nate alleen maar. Toch?' zei ze op een nerveuze toon.

Will keek haar aan. 'Dat kan je nooit zeker weten' mompelde hij.

Aurora stond op. Ze maakte een geschrokken geluidje toen ze ineens omringd werden door soldaten.
Nate reed.

Emma verstijfde van angst.
Will keek kwaad. 'Laat ons met rust' zei hij, ookal had dat geen zin.

Aurora zette een paar stappen opzij totdat ze vlak naast Emma stond.
De aanvoerder van de soldaten grijnsde. 'Sorry, orders van de baas. Hij wil jullie terug hebben. Dood of levend.'

Will keek hem aan. 'Dan moet je me nog altijd eerst te pakken krijgen' mompelde hij.

Emma begon haar kracht te verzamelen, ze had dat schild geoefend..

'Mannen, pak ze,' siste de aanvoerder en de soldaten vielen aan.
Aurora deinsde achteruit en vuurde een straal vuur op een soldaat af.
Nate hoorde geschreeuw.Hij fronste zijn wenkbrauwen en reed op het geluid af.