Sifra & Ruuz

We know :3

Naam:
Leeftijd:
Uiterlijk:
Innerlijk:
Staf:
Afdeling:
Verleden
Extra:
Door:

Naam: Lucas Winters, maar stelt zich altijd voor als Luka.
Leeftijd: 11
Uiterlijk: Donkerbruin warrig haar, groene ogen, bleke huid, 1,55 meter lang. X
Innerlijk: Lief, betrouwbaar, dapper, bang voor spoken(xD), klunzig en hij kan niet tegen teleurstellingen.
Staf: 27 centimeter, kersenbloesemboomhout, kern van eenhoornhaar.
Afdeling: Griffoendor yay xD
Verleden: Luka's ouders waren altijd aan het vechten met elkaar en zijn vader was daardoor nogal chagrijnig, waardoor Luka de schuld op bijna alles kreeg. Als iets mislukte, werd Luka altijd mislukkeling of waardeloos genoemd, waardoor hij slecht tegen teleurstellingen kan. Zijn ouders zijn nu gescheiden, en hij leeft bij zijn moeder.
Extra: -
Door: Ruuz

En even een leraar <3

Naam: Elliot Noir Craft
Leeftijd: 25
Innerlijk: Noir is te omvatten in één woord: Gentle. Hij is waarschijnlijk de aardigste leraar die je zal kennen op Zweinstein. Hij helpt de leerlingen heel goed, en weet iets wel op zo'n tien manieren uit te leggen zodat je het uiteindelijk zal snappen. Hij is lang niet altijd trouw aan het schoolhoofd, want als hij vind dat er actie ondernomen moet worden, doet hij dat ook. Hij is ontzettend moeilijk boos te krijgen maar ondanks zijn aardige persoonlijkheid en kilometerslange lontje, is er ook een duistere kant van de jongeheer. Soms lijkt het alsof hij een andere persoonlijkheid aanneemt. Hij kan soms van warm en kalmerend omslaan naar kil en angstaanjagend. Dit gebeurt echter alleen in gevechten of als iemand echt iets verkeerds bij hem doet. Dan lijkt het opeens alsof híj de heer van het Duister is. Daarom word hij ook vaak verdacht van ongelukken in de school, terwijl dat alleen maar de idiote acties van de Zwadderaars zijn. Maar ja, wie is hij om dat te zeggen?
Uiterlijk: X X X X Hoop maar dat hij je nooit zo aankijkt.
Staf: 28 centimeter, hulst, kern van een stuk drakenhuid.
Afdeling: Hij zit niet in een afdeling, maar is wel het hoofd van afdeling Ravenklauw.
Verleden: Noir had een normaal verleden, afgezien van het feit dat hij heel vaak zijn verschillende gezichten liet zien. Dit was het ergst in de puberteit. Hij ging met zijn ouders mee naar de dokter, en deze kwam tot de conclusie dat een aandoening had waarbij hij een gespleten persoonlijkheid heeft, al weet Noir dat er veel meer achter zit dan alleen dat. Zijn vader was een mysterieuze man: Hij was nooit thuis, en als hij er was, was hij alleen maar aan het mopperen op Noir en zijn moeder.

Noir is toen later naar Zweinstein gegaan en heeft succesvol afgestudeert. Hij is leraar geworden en geeft Verweer tegen de Zwarte Kunsten, is vervangend schoolarts, en vangt soms lesuren op.
Extra: -
Door: Ruuz

Naam: Marlena Victoria Hagiswald
Leeftijd: 11
Uiterlijk: Goudblond lang haar tot over haar schouders wat in de punten in lichte krullen valt en grijsgroene ogen.
Innerlijk: Marlena is altijd vriendelijk en opgewekt. Ze probeert altijd aardig tegen anderen te zijn en mensen te helpen als ze hulp nodig hebben. Sommige mensen verwachten dat ze niet voor zichzelf kan opkomen door haar karakter, maar vergissen zich daarin want ze kan flink haar mannetje staan en deinst nergens voor terug.
Staf: 24 centimeter, mahonie, met een haar van een glamorgana
Afdeling: Griffoendor
Verleden: Ze komt uit tovenaars familie en is enigstkind. Haar moeder overleed toen ze 8 was en sindsdien woont ze alleen met haar vader.
Extra: Haar moeder was een glamorgana waardoor ze zelf ook een halfbloed glamorgana is.
Door: Sifra

Oeh, gaaf ^^

Naam: Christopher Wayworn
Leeftijd: 11
Uiterlijk: Lichtbruin warrig haar, bruine ogen. Hij is bijna 1,70, wat voor zijn leeftijd best lang is, en een beetje een slungel.
Innerlijk: Hij is vriendelijk, aardig en behulpzaam. Doordat hij uit een dreuzelgezin komt, en nog lang is ook is hij echter heel onzeker, wat hij probeert te verbergen door te doen alsof het hem niks kan schelen. Hij kan ontzettend koppig zijn, en houd ook wel van een lolletje.
Staf: Wilg, 27 centimeter, kern van een eenhoornhaar
Afdeling: Griffoendor
Verleden: Christopher komt uit een dreuzelgezin. Hij leefde een normaal leven met zijn ouders, maar zijn leven is sinds zijn brief van zweinstein een beetje op zijn kop gaan staan.
Extra: -
Door: Sifra

zo

YAY, beginnen bij de Zweinstein Express? ;3

ja op het perron? (:

uhuh ;3

Met een opgewonden glimlach liep Luka over het perron. Naast hem liep zijn moeder, die haar hand op zijn schouder had en hem naar de trein begeleidde. 'Je hebt er echt zin in, he Luka?' vroeg ze, stralend doordat haar zoon zo opgewonden was. Luka keek om en knikte. 'Ja, heel erg.' zei hij en duwde zijn kar voort. Er lag een zwarte hutkoffer op, samen met een kooitje waar een klein grijs uiltje in zat.

Jaloers! Ik wil ook hp! Nouja zal jullie niet langer lastigvallenxD

Marlene liep opgewonden perron 9 3/4 op. Haar vader liep vlak achter haar, de kar met haar hutkoffer erop voortduwend. Hij glimlachte om zijn dochters enthousiasme.

Christopher was net door de muur gekomen en keek wat aarzelend om zich heen. Hij had eerder al afscheid van zijn ouders genomen, maar nu hij hier zo in zijn eentje stond voelde hij zich ontzettend onzeker en eenzaam. Bovendien voelde hij zich een reus vergeleken met alle andere kinderen.

Luka keek even op de klok en zag dat het bijna tijd was. Hij glimlachte naar zijn moeder. 'Ga je je niet alleen voelen terwijl ik weg ben?' vroeg hij waterig. Zijn moeder glimlachte en gaf hem een kus op zijn wang. 'Nee, maar ik ga je wel missen hoor.' Ze aaide hem door zijn haren en duwde hem iets vooruit. 'Hup, de trein in. Ik weet dat je popelt om te gaan.' Luka keek achterom naar zijn moeder terwijl hij de koffer van de kar tilde, samen met de uilenkooi, maar legde ze toen even neer en liep terug naar haar. Hij gaf haar een stevige knuffel. 'Tot volgend jaar, mam.' zei hij. Zijn moeder glimlachte en sloeg haar armen om hem heen. 'Veel plezier, he. Doe je best en maak me trots op je.' Luka liet haar weer los en knikte opgewonden. Hij ging weer terug naar de trein en tilde zijn zware hutkoffer met moeite erin, waarna hij hem achter zich aan trok sinds het ding op wieltjes was. Zijn uil kwetterde opgewonden in zijn kooitje terwijl Luka naar een plek zocht.

Marlena stond stil toen ze de fluit van de trein hoorde blazen. "Het is tijd om te gaan" zei ze en omhelsde haar vader die zijn armen om haar heen sloeg. "Let goed op jezelf en gdraag je. Geen jongens misleiden. Of lerare," zei hij en lachte naar haar. Marlena keek haar vader semi-verontwaardigd aan, maar glimachte toch. "Ik zal elke week schrijven," beloofde ze waarna ze haar hutkoffer en een kleine doos pakte en de trein indien.

christopher liepet hangende schouders naar de trein om zo min mogelijk op te vallen. Hij kon niet zo goed geloven dat zijn ouders hem niet een kwamen uitzwaaien. Met moeite sleepte hij zijn koffer de trein in en ging op zoek naar een lege coupe.

Luka had uiteindelijk een lege coupe gevonden en ging daar zitten. Hij liet zijn uiltje Falcon(jaaaa xD) uit zijn kooitje en zette het kooitje op het bagagerek. Zijn blik viel nu op zijn zware hutkoffer. Hoe in hemelsnaam moest hij dat ding op het bagagerek krijgen? Hij zuchtte diep en keek omhoog naar het rek. Daar zou hij toch nooit bij kunnen komen? Hij was maar 1,55!

Marlena liep door de trein op zoek naar coupé waar ze kon zitten.

Christopher liep wat rond, maar kon nergens een lege coupé vinden, en bijna alle andere coupés zaten vol. Plotseling stond hij stil toen hij jongen in een lege coupé zag staan. Aarzelend opende hij de deur. "Heb je hulp daarmee nodig?" vroeg hij, gebarend naar de hutkoffer van de jongen.

Luka keek om toen hij iemand hoorde. Zijn wangen werden rood van schaamte. 'Eh, ja... Ik kom er niet bij.' mompelde hij en keek even naar de jongen. Hij was nu al zo lang! Luka voelde zich nog kleiner dan hij al was en hoopte maar dat hij snel ging groeien.

Christopher glimlachte.. Hij tilde Luka's hutkoffer op en zette hem in het bagagerek. Aarzelend bleef hij even staan. "Zou je het erg vinden als ik hier kom zitten? Alles zit vol.." zei hij.

Marlena liep door de trein en werd met de minuut moedelozer. Werkelijk alles zat vol!

'Ik wou je net vragen of je hier zou willen zitten.' zei Luka met een glimlach. 'En bedankt. Ik ben trouwens Luka. Luka Winters.' Hij stak zijn hand uit naar Christopher. De jongen leek hem wel heel aardig.

Christopher schudde Luka's hand. "Aangenaam, ik ben Christopher Wayworn. Maar je mag me wel Chris noemen," zei hij en grijnsde.

Marlena zag een coupé waar maar 2 mensen waren, stonden om beter te zeggen, en zuchtte opgelucht. Ze opende de deur van de coupé en keek naar de 2 jongens. "Is er nog plek hier?"

'Oke, Chris.' zei Luka knikkend en ging op de bank zitten. Hij keek uit het raam naar zijn moeder die hem glimlachend aan keek. Hij glimlachte ook maar keek om toen hij iemand anders dan Chris hoorde. Hij zag een blond meisje staan die vroeg of ze bij hun kon zitten. 'Tuurlijk.' zei Luka en schoof wat meer naar het raam toe zodat ze ook kon zitten.

Chris zette zijn eigen hutkoffer ook in het bagagerek en plofte neer op de bank. Hij keek op toen hij nog iemand binnen hoorde komen.

Marlena glimlachte en stapte naar binnen toe. "Bedankt. Mijn naam is Marlena," zei ze terwijl ze met een hoop gedoe haar koffer in het bagagerek duwde. Ze ging naast Luka op de bank zitten en opende de doos die ze op haar schoot had. Een klein zwart katje met wit voetjes sprong eruit.

'Mijn naam is Luka.' zei Luka vriendelijk, terwijl Falcon op zijn knie ging zitten en met nieuwsgierige gele ogen naar de doos keek. Toen Falcon zag dat het een kat was vloog hij als een gek omhoog en ging bovenop de koffers zitten, angstig kwetterend. Luka lachtte zachtjes om zijn bange uil. 'Zijn jullie ook eerstejaars?' vroeg hij toen.

"Chris," zei Chris tegen Marlena en knikte vervolgens. "Ja, al zou je het niet zeggen," zei hij grijnzend, doelend op zijn lengte.

Marlena greep snel haar katje Percy voordat hij een sprong naar Luka's uil waagde en hield hem stevig vast op haar schoot. Ze knikte. "Komen jullie uit tovenaars families?" vroeg ze.

Luka grijnsde om Chris' opmerking en keek toen weer naar Marlena. 'Iedereen uit mijn familie zijn tovernaars, dus ja.' zei hij. Hij vond het zelf niet zo super dat hij zuiver bloed was, want die waren altijd zo arrogant en keken neer op halfbloeden of op tovernaars met twee dreuzels als ouders.

"Mijn ouders zijn dreuzels," zei Chris schouderophalend.
Marlena knikte langzaam. "Ik ben een halfbloed," zei ze aarzelend. Ze was er niet helemaal zeker van of ze wel moest zeggen dat haar moeder een glamorgana was, meeste mensen reageerden er raar op.