Luka knikte lichtjes, en het maakte hem geen donder uit wat voor bloed ze hadden. 'In welke afdeling willen jullie komen? Ik wil zelf in Griffoendor. Of Huffelpuf, maar in elk geval geen Zwadderich.'
Luka knikte instemmend met Marlena en keek naar Chris die hem niet-begrijpend aan keek. 'Je wordt in een afdeling gesorteerd. Hoop maar dat je niet in Zwadderich komt.' zei hij alleen.
Marlena leunde achterover en keek naar mensen die door de trein liepen. "Ik vraag me af hoe het is," zei ze opgewekt.
Chris keek zwijgend naar buiten. Hij had geen flauw idee wat hij moest verwachten, en was een beetje bang dat hij eigenlijk helemaal niet op zweinstein thuishoorde.
'Ik ook. Mijn moeder vertelde me altijd hoe mooi het daar was.' zei Luka opgewonden. Hij had zijn schoolboeken even doorgekeken toen hij ze gekocht had. Astronomie leek hem heel leuk, Verweer tegen de Zwarte Kunsten en Gedaanteverwisseling ook, maar Toverdranken sprak hem niet zo aan. Hij wist niet wat hij aan moet daarmee, sinds hij te ongeduldig was.
"Is je moeder ook naar zweinstein geweest?" vroeg Marlena nieuwsgierig. Christopher keek op. "Zijn er geen andere soort scholen? Is zweinstein de enige school voor.. tovenaars?" vroeg hij verbaasd.
Luka keek weer naar de twee en knikte glimlachend. 'Ja, mijn moeder is dankzij Zweinstein nu Verpleger in St. Holisto's Hospitaal voor Magische Ziektes en Zwaktes. Mijn vader is Schouwer.' zei hij, al praatte hij liever niet over zijn vader. Hij keek nu weer naar Christopher. 'Die zijn er wel. Er is er volgens mij één voor meisjes, en één voor alleen jongens... Ik denk dat er in elk land wel een is.' zei hij. Hij wist dat die meisjesschool in Frankrijk stond, en de jongensschool ergens aan de Oostblok.
"Beauxbatons en Klammfels," zei Marlena knikkend. "Mijn vader wilde me eerst naar beauxbatons sturen, maar toen ik mijn brief van Zweinstein kreeg liet hij me gelukkig hier naartoe gaan," zei ze lachend en trok een gezicht.
Chris grinnikte. Hij vond het moeilijk dat hij niks van de tovenaarswereld afwist, maar was vastbesloten om zoveel mogelijk te leren.
Luka grijnsde. 'Gelukkig maar. Beauxbatons lijkt me niks. Veel te gereserveerd daar.' zei hij en keek op toen een vrouw aan kwam lopen met een kar en vroeg of ze iets te eten wouden. 'Ik neem de chocoladekikkers. Willen jullie ook wat?' vroeg Luka terwijl hij zijn portemonnee pakte.
'Twee pakjes chocoladekikkers.' Luka gaf de vrouw het geld. 'De rest is fooi.' zei hij toen ze de rest van het geld wou teruggeven en glimlachte. Hij gaf Chris het pakje en opende zijn eigen pakje. Eerst pakte hij het kaartje eruit en keek naar een plaatje van Perkamentus. Die had hij nog niet. Hij had al best veel plaatjes, van sommige zelfs twee. Hij stak het plaatje in zijn zak en pakte een kikker, die pogingen deed om te ontsnappen maar hij beet het ding al in zijn hoofd waardoor de kikker ophield.
Luka haalde zijn tanden van de kikker af en lachte ook om Chris' uitdrukking. 'Je moet ze eerst in hun hoofd bijten, anders ontsnappen ze.' zei hij en beet een stukje chocolade af.
"Oja," zei Chris langzaam. "Dat is logisch..' vervolgde hij op een droge toon. Hij opende het pakje en beet snel het hoofd van de kikker af voordat hij weg kon komen.
Percy zat nog steeds naar Falcon te loeren en Marlena moest hem stevig vasthouden.
Luka grinnikte om Chris. 'Je went er snel genoeg aan... Je zal maar eens naar ons huis komen. De afwas wast zichzelf en het huis stoft zichzelf af. Best maf op het eerste gezicht, maar het went.'
Onderwerp: Re: Sifra & Ruuz 
