Ruuz wil je rs? XD

try legde een hand tegen zijn hoofd aan, ze zeiden tegen me tot..je dood was, en ze plaatste me gewoon op straat, zegt try dan en schud zijn hoofd, maar dan...dan ben jij mijn broertje, zegt hij zacht en keek jake aan, hij was veel verandert...
ehm ik zal je nog na het waren huis brengen zegt hij dan en begint te lopen nogsteeds wat van slag

Jake knipperde verbaasd met zijn ogen maar liep toen weer verder, naar de grond starend. 'Eh... ja...' mompelde hij vlug en stak zijn handen in zijn zakken, terwijl hij nadenkend naar de grond staarde, wensend dat hij een mentale graafmachine had om zijn herrineringen weer op te graven.

try wist niet wat te zeggen, eehm...geloof je tot ik je broer ben, vraagt hij dan, hijzelf wist tot hij het was het kon niet anders, en hij ziet al het waren huis,

dacota ziet jake en nog een jonge aan komen en geeft een teken en iedereen verstopt zich

Jake hief zijn hoofd en keek naar de grijze wolken boven hun. 'Een vriend zei altijd; doe alles wat je wilt, voordat je oud en verschrompelt word en in een kist word begraven. Hij deed wat hij wou doen, en ging bungeejumpen, maar zat niet goed vast en ging dood. Maar uiteindelijk heeft hij wel gebungeejumpt.' Hij keek nu naar Try. 'Om het kort te zeggen; ik geloof je, ookal blijk je uiteindelijk mijn broer niet te zijn. Dan heb ik tenminste als ik dood ga het gevoel van broederliefde gehad.' Hij glimlachte.

try glimlacht, bedankt, zegt hij en loopt door na het warenhuis een maal daar loopt hij naar binnen, wat moet je hier eig...maar dan voelt hij een hand rond zijn pols en hij pakt die gene vast en gooit hem tegen de grond een roses, schiet door zijn hoofd en hij ontwijkt net net een plank voor het zijn hooft raakt
dacota grinnikt, goedzo jake, je hebt een moon mee genomen

Jake liep samen met Try het warenhuis en schrok toen hij ineen keer iemand tegen de grond gooide. Hij keek om toen hij Dacota's stem hoorde, en keek weer terug naar Try. 'Je bent een... een Moon?' vroeg hij verbaasd.

jah, zegt try zacht en keek jake aan, zeg me tot jij geen rozes bent volgt hij er achter aan.
dacota merkte wel iets maar had daar nu geen aandacht voor ze hadden een moon in het nouw dat kwam niet snel voor, grijp hem, sist ze tegen de rest en ze vallen tegelijk try aan die alles goed ontwijkt door de jolan ook al is het maarnet

Jake wist hoe de relatie tussen de Roses en de Moons waren, en was eigenlijk bang om die vraag te beantwoorden maar knikte toch. Hij beet op zijn lip en was radeloos. Wat moest hij nu doen? Try helpen of Try aanvallen?

jake help eens een handje, zegt dacota die in gevecht was met try met nog een paar maar try ontweek ze allenmaal en laat dan dacota achteruit vliegen met zijn spechale beweging

Jake trok een pistool uit zijn riem en richtte die op Try. Zijn vinger probeerde de trekker over te halen, maar hij kon het niet. Hij kon gewoon niet op zijn broer schieten. In plaats van te schieten riep hij een illusie op voor iedereen behalve Try. De mensen die onder de invloed waren, zagen nu een pikzwarte lege ruimte, en Try was uit hun zicht gewist.

jake, snauwt dacota waarschuwent want ze wist tot try niet kon verdwijnen met zijn jolan, hef die ilussie op en wel nu, dreigt ze.
try keek jake aan hij had de kracht van illusie, net als hun moeder, en hij rent naar hem toe, daankje...wil je met mij mee, vraagt hij zachtjes en alleen hoorbaar voor hem

Jake knikte. 'Wacht even...' zei hij zacht en sloeg een jongen van de Roses neer. 'Dat was voor die verkeerde instructies!' Hij grijnsde naar Try en wenkte hem om snel weg te gaan. Hij kon de illusie namelijk niet zo lang volhouden.

try knikt en trok jake mee richting de deur hij wilde hem niet nog eens kwijt raken.
dacota word kwaad, genoeg, sist ze en maakt een beweging met haar vongertoppen zodat bliksem ontstaat en dan richt ze richting de voetstappen die ze hoort haar bliksemstraal

ben even met de hond uit binnen een half uurtje weer terug
hoop tot jij er dan nog bent

Jake ging met Try mee, maar hoorde toen opeens een bliksemschicht. 'Kijk uit!' riep hij en duwde Try aan de kant. De bliksemschicht schoot net langs hem heen. Hij keek kwaad naar Dacota, maar trok Try weer mee het gebouw uit.

try schrok toen jake hem opzij duwde maar ziet de bliksem schight langs komen en voelt hoe jake hem dan weer mee trekt, en dan rent hij zelf meteen mee,

dacota voelt hij de illusie begint weg te glippen nu jake verder weg is, als hij helemaal weg is zet ze meteen met de bendenleden de achtervolging in

Jake keek achterom en vloekte toen hij zag dat ze hun achtervolgden. Hij zette nog een illusie in van hun twee die de lange weg af renden, en trok Try mee een steeg in. De bendeleden zouden denken dat ze nog steeds de lange rechte weg afrenden, maar eigenlijk was dat niet zo. 'Gelukkig heb ik illusie's als kracht.' fluisterde Jake grijnzend en trok Try mee de steeg uit, in een andere straat.

try knikte en grijnsde, gelukkig wel ja en toen jake hem mee trok rende hij weer mee, en hij zegt tegen jake waar ze moesten zijn hopelijk wist hij die weg als moest hij voor gaan rennen

dacota merkte tot het niet klopte en stopte met rennen ze waren hun kwijt...maar ze zou ze nog wel krijgen

Jake knikte en liet Rabb's pols los. Na een tijdje rennen ging hij lopen en hijgde lichtjes. 'Die zijn we kwijt... voorlopig...' zei hij.

try knikt en loopt door, je weet niet hoeblij ik ben tot je nog leeft zegt hij terwijl hij door loopt en stopt bij een huis, hier woont mijn bende zegt hij dan

Jake glimlachte. 'Ookal kan ik me niks meer over jou herrineren, ben ik toch blij. Ik heb nu tenminste familie bij me...' zei hij en stopte ook. Hij keek even naar het huis, en keek Try ongerust aan. 'Ehh... denk je dat ze me zullen accepteren? Ik ben namelijk wel een Rose...'

geloof me ze acsepteren je wel zegt try bemoedigent en hij gaat naar binnen en laat jake binnen en doet de deur dicht en loopt de woon kamer in, hey jongens mag ik jullie voorstellen aan mijn broertje jake skywalker...en hij is net weg bij de roses. dus wees aardig

Jake liep naar binnen en keek even nieuwsgierig rond voor hij de woonkamer in werd geleid. Hij glimlachte een beetje verlegen. 'Ehh... hai...' mompelde hij en verschool zich half achter Try. Hij vond het altijd leuk om nieuwe mensen te ontmoeten, maar was altijd verlegen.

rustig maar we bijten niet zegt een meisje met sneeuwblond haar,
spreek voor je zelf grinnikt een jonge met bruine krullen, egt hij plagent
try grijnst, en ging op een stoel zitten nadat hij eentje voor jake had gepakt. en hij stelde het meije voor als sue, en de jonge als rabb

Jake lachte zachtjes en ging op de stoel zitten. 'Leuk om jullie te ontmoeten.' zei hij en keek even de kamer rond.

try praten even over een aantal dingen met ze, en staat dan op en wenkt jake mee, kom dan kunnen we even rustig praten zegt hij en gaat naar boven naar zijn kamer die best klein was en waar veel foto's aan de muur hingen bij zijn bed en hij ging er op zitten

dacota liep hun huis in en zocht(een jonge wil jij die spelen ruuz, iemand die ook slecht is) en roept zijn naam