Maaike & Sifra

Emma begon zacht te neuriën, om zichzelf op te vrolijken.

Will was al klaar en wachtte.

Aurora leidde het paard zijn stal uit toen ze klaar was. Zwijgend steeg ze op.
Nate stond stil toen hij een geluid hoorde. Hij duwde tegen de muur aan, die verschoof en zo een opening zichtbaar werd. Hij zuchte opgelucht toen hij Emma zag zitten. 'Daar ben je.'

Emma keek op. 'Nate!" riep ze zacht uit.

Will reed weg met haar, erg zenuwachtig nu.

Aurora ging zwijgend naast Will rijden. Ze hoopte vurig dat haar krachten nog werkten.
Nate liep naar Emma toe en knielde voor haar neer. 'Gaat het?' vroeg hij.

Emma keek hem aan. 'Jawel' zei ze, en ze probeerde te glimlachen.
Will reed verder, hij keek om zich heen maar probeerde zich rustig en normaal te gedragen.

Nate maakte haar los en hielp haar overeind. 'Gelukkig,' zei hij en glimlachte.
Aurora keek om haar heen. Ze kon zich niet echt ontspannen, door haar domme actie van gisteren en om het gene wat hun te wachten stond.

Emma was dood op en leunde tegen hem aan. "Dankjewel' zei ze zacht.

Will reed door het bos, al gouw hoorde bij stemmen en werden ze omsingeld, Will schrok écht wat het alleen maar beter maakte.

'Kom op,' zei Nate en begeleide Emma de kamer uit.
Aurora keek geschrokken op. Nu het er op aankwam was ze bang, en ze wist niet zo goed wat ze moest doen.

Emma liep mee. 'Waar is Will?' vroeg ze bezorgd.
Will ging automatisch voor Aurora staan. 'Wat moeten jullie?'

Aurora beet op haar lip.
Één van de ruiters grijnsde voldaan naar Will. 'We hebben een opdracht gekregen om de prins uit te schakelen,' zei hij en richte zijn zwaard op Will.
Nate liep de kamer uit, terug de gang op. 'Buiten, met Aurora,' zei hij kalm.

Will keek hem rustig aan. 'Ik heb jullie niks gedaan' zei hij. 'Maar laat Aurora dan gaan, als jullie perse met mij willen vechten.'

Emma knikte. 'Moet je daar niet heen?' vroeg ze. Opeens stond Will's oom voor hun neus.

'Will..' zei Aurora verbaasd. Ze schudde haar hoofd. 'Nee.'
De gozer grinnikte. 'Zie je maat, ze wil je beschermen. Ben je echt zo'n watje dat je een meisje voor je laat vechten?' zei hij spottend en haalde met zijn zwaard uit naar Will.
Nate ging beschermend voor Emma staan. Hij keek Will's oom kalm aan. 'Yo.´

Will ontweek en hoopte ergens op Aurora's hulp , maar hij wou niet dat ze haar iets aan zouden doen.
Emma gluurde om Nate heen.
Will's oom keek Nathaniel kwaad aan. 'Oh, dus jij houd je nite aan je afspraken? Hij trok een zwaard.

Aurora schoot naar voren toe en voordat ze het goed en wel doorhad had ze de gozer met paard en al in de fik gestoken. Ze hapte geschrokken naar adem, dat was nou ook weer niet te bedoeling.
Nate frnoste zijn wenkbrauwen. ´Oh nee= Ik heb anders niks tegen Will gezegd!´ zei hij en trok zijn eigen zwaard.

Will's oom keek hem aan. 'Oja? En waarom is hij dan niet al dood?' siste hij. 'Ik zie in je ogen dat je liegt jochie, ik ken je al lang genoeg' Hij viel hem aan.
Emma schrok en ging aan de kant. ><
Will keek met grote ogen toe, wtf. ><

Aurora keek Will geschrokken aan. ´Oeps´ bracht ze uit.
Nate blokkeerde zijn aanval. ´Het viel te proberen,´ zei hij. ´Emma, maak dat je wegkomt.´

Emma knikte, en probeerde weg te komen, maar ze was erg zwak bovendien wist ze niet waar ze heen moest, achter haar was de kamer, waar ze niet terug naar wou. En voor haar vochten zij.

Will zag alle soldaten geschrokken krijgen. 'Ik waarschuw jullie nog een keer, laat ons met rust'

Nate haalde met zijn zwaard uit naar Will's oom.
Aurora wachte af op wat ze gingen doen.

Will's oom sprong behendig opzij. 'Toch jammer dat het zo ver moest komen Nate' zei hij hatelijk.

Een paar soldaten vluchtte, de anderen kwamen liever hun onder ogen dan de oom van Will.

Nate grijnsde. 'Ik heb je altijd al een eikel gevonden,' zei hij schouderophalend.
Aurora zette de kelren van een van de soldaten in de fik.

een paar soldaten vielen Will alsnog aan en die trok snel zijn zwaard. 'Ik wil jullie niks doen' riep will.
Will's oom haalde gemeen uit naar nate.

Nate schoot weg om zijn zwaard te ontwijken. Hij vloekte, met een gewonde arm werd hij harstikke belemmerd.
Aurora viel een van de soldaten aan.

Will's oom bleef vechten met Nathaniel, Emma zag dat Nate het moeilijk had, en ze werd kwaad. Ze stuurde een stroom kokend water op de oom van will af, die sprong geschrokken opzij.
Will vocht.

Nate maakte gebruik van de situatie en haalde met zijn zwaard uit naar de koning.
Aurora zette de kleren van de soldaten in de fik. Ze wilde ze bang maken, maar niet heel erg veel pijn doen.

Will's oom werd geraakt, maar vocht alsnog door.
Emma keek hem aan met uitgestrekte handen. 'Laat ons met rust!" riep ze, en ze stuurde nog een straal water op hem af.
Alle soldaten waren nu gevlucht, en Will keek naar Aurora.