dragons and riders

Rhadi keek nog altijd onzeker....nog nooit had een zoon van het steen op de rug van een draak gereden...en hij was zeker niet heel blij met het idee om de eerste te zijn...."we kunnen echt niet gewoon lopen?...hij uhm...ik denk niet dat hij me mag"...na in het strenge gezicht van de elf te hebben gekeken, liep hij vorzichtig naar de draak.

toen dureon aan de rivier oever aankwam, zag hij rabb...met een draak op zijn schoot. een klein geluksgevoel schoot door hem heen, hij vond het altijd zo vertederend...een baby draak. maar dat zou in houden dat rabb een rijder is.. hij liep naar de jongen toe, maar toen hoorde hij het geluid van slaande vleugels....hij zag een draak landen, en verborg zich achter een boom. 'verberg je!' beval hij hij brass via zijn gedachten. met ingehouden adem keek hij hoe een meisje door een struik kroop.

maar doe mee maaike!!! dat is leuk, echt heel ingewikkeld is het niet!!!

bad
we leiden je er wel doorheen Maaike En je hoeft geen rijder te zijn. Je kan ook gewoon een vriend zijn enzo
----------------------------
Destiney bleef zitten. 'Kom maar kleintje. We doen je niks.' Crystal gromde zachtjes en keek op toen ze een takje dacht te horen knappen. 'Destiney, we zijn niet meer alleen.' zei ze terwijl ze behoedzaam achter zich keek en elke boom om hun heen in de gaten hielt. Destiney knikte en keek naar het draakje. 'Kom maar. Is lekker.' zei ze liefjes. Ze gooide het muisje naar het draakje om hem te lokken en haalde er nog een tevoorschijn.

uhm ik moet even mn vader helpen...dus ik denk niet dat ik snell kan reageren...ben zo terug

KLAAS waarom was jij eigenlijk niet op het feestje van Robert, je hebt enorm veel gemist. Iedereen huilen jo gister.....



Ik weet niet :C! ik wil wel een groepsrpg. BUH

Calloniel keek om naar Rhadi en gromde nog steeds naar hem. "Ik mag hem niet" zei hij in Addylyn's gedachten. "Kom op, we hebben niet de hele dag," zei die tegen Rhadi.

Edmund voelde dat ze nu vlakbij waren en steeg af. Hij bond zijn paard aan een boom vast en sloop verder. Toen zag hij een draakje op een jongeman zitten, en tot zijn grote verbazing, nog een draak en rijder.

kom op maaike!

Maaike ik dwing jou doe mee XD -zend energie door in haar hoofd-
=====================================

rabb was nogg buiten bewust zijn. het kleine zwarte draakje keek naar de muis die stak zijn ogen toch wel uit, en toen desteny het op de grond gooide sprong hij eronhandig op af en zette zijn tandjes er gulzig in en at het snel op. en keek desteny met groten lieve oogjes aan en keek naar die muis en dan nog even achter om naar rabb, die lag te slapen, en ze piepte naar hem

dacota steeg ook af en volgde edmunt en keek naar het taffereel. die vrouwelijke rijder hoort bij ons doe die geen pijn, zegt ze dan in edmunst geest en ze glimlachte naar hem

'Kom maar kleintje ik doe je geen pijn.' zei Destiney zacht. Ze had de muis nog steeds vast en hielt hem het draakje voor. 'Dit heb je nodig. Om op krachten te komen.' zei ze zacht. Crystal gromde zachtjes. Ze keek loerend rond en merkte dat er 3 personen een draak en 2 paarden, die overigens heel lekker roken, in de buurt waren. 'Destiney schiet op we zijn niet meer alleen.' zei ze op dringender toon. Destiney keek achterom. 'Ik kan er toch niets aan doen als dat draakje niet meewerkt?' haar ogen stonden strak maar haar lippen bewogen niet toen ze dat zei. Het ging via de gedachten stroom die tussen haar en Crystal lag.

Edmund knikte langzaam, al was hij het er niet helemaal mee eens. Als die drakenrijder het draakje in zou pikken zou hij zichzelf alsnog niet kunnen bewijzen. Hij moest dat draakje zien te krijgen.

het draakje piepte nog eens naar rabb mar zag tot die bleef liggen en sliep dus dan zou die toch niet weg lopen en dan waggelt ze naar desteny toe, en als ze dichtbij genoeg is habt ze naar de muis

rabb kreunde lichtjes en ging met een hand naar zijn hoofd

feest? robert??? wanneer? hoe? waar?

dureon had het in de gaten. zij wilde die draak stelen....wat eigenlijk best vreemd was. hij sloot zijn ogen. 'Skulblakas ven' mompelde hij zonder ook maar enig geluid te maken. hij opende zijn ogen en zag dat er, behalve het meisje ook een volwassen draak was. hij pakte zijn boog, en een pijl. legde aan en righte op de boom naast het meisje...ze was nog jong, en hij wesnte niet te doden. hij liet de pijl vieren en deze sloeg in de boom naast haar. hij stapte tevoorschijn. "blijf van die draak af, dievige. daar ben ik niet van gedient!!"

Rhadi zuchte. met voeten als lood liep hij naar de draak en klom achter de elf. direct toen zijn voeten de grond verlieten kwam er al een knoop in zijn maag. "verdomde puntoor, dwergen zijn niet bedoeld voor vliegen..." mompelde zo zacht hij kon.

Destiney aaide het draakje. 'Goed zo kleintje. Zie je wel? Ik doe je niks.' Ze glimlachte terwijl ze het draakje aaide. Nog even en het diertje zou haar vertrouwen. Als dat zo was kon ze haar slag slaan. Crystal keek naar een tas die aan haar zadel bevestigd was. Die was verstevigd met metaal zodat kleine draakjes er niet uit konden komen.
Crystal hoorde de pijl suizen. Ze weerde die af voor Destiney en maakte zich groot toen ze de elf zag. Ze gromde kwaad en hapte dreigend naar hem. Destiney keek om. 'Jullie elven zijn ook allemaal even dom he. Ik voer het diertje. Meer niet.'

Sanne schreef:

Destiney aaide het draakje. 'Goed zo kleintje. Zie je wel? Ik doe je niks.' Ze glimlachte terwijl ze het draakje aaide. Nog even en het diertje zou haar vertrouwen. Als dat zo was kon ze haar slag slaan. Crystal keek naar een tas die aan haar zadel bevestigd was. Die was verstevigd met metaal zodat kleine draakjes er niet uit konden komen.
Crystal hoorde de pijl suizen. Ze weerde die af voor Destiney en maakte zich groot toen ze de elf zag. Ze gromde kwaad en hapte dreigend naar hem. Destiney keek om. 'Jullie elven zijn ook allemaal even dom he. Ik voer het diertje. Meer niet.'

...how can you ignore an arrow...

"Ik zei toch dat je me niet zo moest noemen," zei Addylyn fel. Calloniel spreidde zijn vleugels en steeg op met een luide brul. Hij klapte met zijn vleugels en begon met snelheid omhoog te klimmen.
Edmund stapte achter de boom vandaan. "Dat draakje is van mij" zei hij kil.

klaasheid schreef:

Sanne schreef:

Destiney aaide het draakje. 'Goed zo kleintje. Zie je wel? Ik doe je niks.' Ze glimlachte terwijl ze het draakje aaide. Nog even en het diertje zou haar vertrouwen. Als dat zo was kon ze haar slag slaan. Crystal keek naar een tas die aan haar zadel bevestigd was. Die was verstevigd met metaal zodat kleine draakjes er niet uit konden komen.
Crystal hoorde de pijl suizen. Ze weerde die af voor Destiney en maakte zich groot toen ze de elf zag. Ze gromde kwaad en hapte dreigend naar hem. Destiney keek om. 'Jullie elven zijn ook allemaal even dom he. Ik voer het diertje. Meer niet.'

...how can you ignore an arrow...

heb het bericht al bewerkt had het niet gezien :$

rabb hoorde een stem verder weg, een stem die tegen iets sprak, en hij schrok wakker en kwam overeind en zag het kleine zwarte draaikje dat toenstrek op zijn schoot zat bij een meisje staan en hij vertrouwde het niet en dan ziet hij duroen, WEG, roept hij tegen het draakje terwijl hij op desteny af rent. en keek naar edmunt

het kleine zwarte draakje vond het aaien fijn en schrok van het soevent geluid van de pijn en toen voelde ze de angst van haar rijder en ze keek naar hem en piepte en wagelde op hem af

dacota kwam ook uit de schaduw en keek met een speelse glimlach toe en ze zwaaide naar desteny aangezien ze haar vader diende en ze keek naar edmunt

Destiney trok een dolk en smeet dat zo het Edmund op een haar na miste. 'Als jij je er nou even niet mee bemoeid ben ik ook weer blij.' Toen richtte ze haar aandacht op de elf. 'Luister eens punt oor.' zei ze rustig. 'Waarom zou ik dat kleine draakje pijn doen? Je ziet toch dat ik er zelf ook een heb. Ik heb niks tegen draken. Ik dacht ik voer hem even zolang die rijder buiten westen is.' zei ze nonchalant. Crystal had haar oren plat in haar nek gelegd en stond alleen op haar achterpoten waardoor ze grote werd. Ze keek rond. 'Ik weet dat je er bent. Kom tevoorschijn.' Ze keek rond opzoek naar de draak van de elf.

Brass had begrepen wat er gebeurd en was met een duikvlugt naast dureon geland. rustig vouwde hij zijn bronzen vleugels op zijn rug. 'de witte draak is nog jong...ze heeft geen manieren geleerd en is erg snell aangebrand...dat je het even weet.' sprak hij tegen dureon. die knikte voor het nieuws. hij had zijn boog weg gedaan, en greep zijn zwaard. de open plek was ineens erg vol met personen...en veel van hen zagen er niet vertrouwbaar uit.

Rhadi momperde. toen de draak opsteeg, sloeg zijn hart een slag over. hoe ongelofelijk zijn tegenzin ook was, greep hij toch met zijn armen om de elf heen, om ervoor te zorgen dat ij niet van de draak af viel.

rabb pakte het draakje in zijn armen en keek argwanent rond, niemand krijgt haar, snauwwt hij naar de rest en hij heild haar beschermend vast en keek van desteny naar edmunt en dacota, en hij liep richting duneon maar dan ineens laat vuur tussen hen op en hij deinsde achter uit.

dacota grinnikte die er voor zorgde, het is onbeleeft weg te lopen, zegt ze dan speels
-----

ps ik vind het niet erg als mijn rol gevangen word genomen trouwens, kan hij lekker rebels doen

'Dacota. Je kan ook nooit leren je erbuiten te houden als ik bezig ben he.' Destiney had de stem herkent en keek geïrriteerd om. Ze had haar nooit echt gemogen maar wist haar te accepteren als iemand die in het kasteel rond huppelde. Haar ogen bleven op de elf gericht. Toen die een zwaard trok deed zij dat ook. Het glanzende lemmet van het zwaard zag wit achtig met paars en de crystal op de punt glansde in het licht van de zon die langzaam op kwam. Ze grijnsde. 'Wat wilde je nou doen punt oor?'

Addylyn lachte zacht. "Nu heb je niet zo'n grote mond meer" zei ze en snoof de frisse lucht op. Calloniel stopte met stijgen en ging recht vliegen.
Edmund trok zijn zwaard. "Dat zou ik niet doen elfje," zei hij tegen Dureon. Hij keek om naar Dacota en grijnsde.

hey deze keer was ik het niet he ik ging alleen met deze gast mee die moet zich bewijzen zegt ze in destenys gedachten, en dan keek ze edmunt aan, wat ben je nou aant lachen, sist ze en ze kon er niet tegen zij wilde iemand plagen niet iemand haar

rabb zag zijn kans en zonder na te denken rende hij de andere kant van het bos in tussen de struiken door als hun kibbelde kon hij weg komen

Edmund verging het lachen snel. "He, hij gaat ervandoor," zei hij en besteeg snel zijn paard. Hij galloppeerde achter Rabb aan.
"Skulblakas ven," zei Addylyn zacht en knipperde met haar ogen. Ze keek naar beneden om te zien of ze het dorp al zag.

dureon, keek naar het vuur dat oplaaide. hij wist wat een verloren zaak was. 'hij keek naar de jongen. "we moeten hier weg riep hij aar hem." brass steeg op en maakte zich gereed om de jongen te grijpen en dan terug te komen voor zijn rijder. dureon knikte en ging klaar staan om eventuele aanvallen af te weren.

Rhadi kneep zijn ogen dicht...en wenste uit all macht dat het voorbij was.