Weer Ruuz & Steff

Master keek weer uit voor het water, en werd opnieuw aangevallen door een woedende Alice die hem raakte in zijn schouder. 'Wat zeg je me daarvan, Mastertje?' siste ze en trok haar zwaard er weer uit. Master viel Sue en Alice aan met zijn - nee, met Rin's witte magie.

sue maakt een schild van ijs voor haar en alice die onploft als de magie het raakt....
try maakte gebruik van de afleiding en sprong boven op de master en greep hem in de houd greep, gabi...je kunt het goed maken ...haal de magie er uit nu, roept hij, gabi keek op met betraande ogen...die jongen had gelijk en ze rende er heen en begon het zelfde te doen

Master was geschrokken door wat Try deed en probeerde zich los te trekken maar kon echter niks meer door die vreselijke pijn. Hij schreeuwde niet, maar zijn gezicht vertrok wel. Alice pakte vlug handboeien en boeide Master's handen zodat hij niks met zijn handen kon doen. 'Goed zo, Gabi...' zei ze zachtjes en bleef geknield naast haar zitten.

gabi ging een heletijd door terwijl try hem in de houdgreep hield, maar dan komt het bolletje light er uit en try bedenkt zich geen moment en grijpt het bolletje licht met zijn hand vast als hij de master los heeft gelaten en hij rent dan door de deur naar boven toe en hij gaat de kamer van rin binnen en hij wankelt aangezien de bol hem pijn deed en hij knield bij rin´s bed neer en hij geeft hem zijn lichtbol terug.

gabi was ineen gezakt aangezien ze het 2 keer gedaan had en er uitgeput van was

Master viel neer toen Try hem los liet en bleef roerloos liggen.

Rin opende zijn ogen half toen hij Try's aanwezigheid voelde. Hij glimlachte toen hij hem de kamer in zag komen en nam de lichtbol aan. Hij bracht de bol met een trillende hand naar zijn mond en slikte het door. Hij bleef zo even liggen, met zijn hand op zijn mond, en hij voelde zich gelijk weer beter. Voorzichtig ging hij rechtop zitten en voelde zich nog wel wat zwak, maar hij kon zich tenminste bewegen en voelde zich niet zo beroerd als eerst. 'Try...' Hij vloog Try om de hals en glimlachte. 'Ik dacht dat je er geweest was... Dank je...'

Alice had Gabi opgevangen toen ze in een zakte en tilde haar op. Ze glimlachte en bracht het meisje naar haar kamer toe, waar ze haar op het bed legde en de dekens over haar heen trok. Ze ging zelf bij het bed op een kruk zitten en de zwaarden vormden zich weer terug naar haar handen.

try viel op de grond en hij glimlachte, ik ben onkruid weet je nog, zegt hij wat schor en hij heild rin stevig vast hij was zo blij tot hij weer in orde was, en geen dank daar zijn we broer voor zegt hij dan en hij voelde de pijn van de witte magie in zijn nek nu pas echt door begon te dringen nu de aderaline weg zakte...hij was bij zijn littekent gemaakt, en hij bleef rin maar vast houden

gabi sliep, en sue kwam ook de kamer op en keek alice aan

Rin ging bij Try op de grond zitten en bleef hem vasthouden. Hij lachtte zachtjes. 'Je bent wel reddende onkruid.' zei hij met een grijns en liet Try toen los. 'Heeft Master je nog ergens bezeert met mijn magie?'

Alice keek op toen Sue de kamer binnen kwam. 'Dank je, Sue... Zonder jou was dit niet gelukt.' zei ze.

try grinnikte zachtjes en hij keek rin aan, jij moet eerst rusten zegt hij dan koppig en hij sloot pijnlijk zijn ogen want hij wist tot het een erge wond was, ik red het wel rust eerst uit oke, daarna mag je me genezen zegt hij

sue glimlacht, geen dank jullie zouden het zelfde hebben gedaan. ik ga even kijken bij de jongens oke. zegt ze dan en ze loopt naar boven en gaat de kamer binnen als de deur open is

'Jij moet ook rusten.' zei Rin net zo koppig terug en stond op. Hij hees Try overeind en duwde hem op zijn bed. Daarna schoof hij een matras vanonder het bed weg en legde die naast zijn bed neer. Hij liep naar een kast toe en haalde lakens en een kussen eruit, die hij op het matras op de vloer gooide. Rin ging zelf op het matras op de vloer zitten en wreef even in zijn ogen. Hij keek op toen Sue binnen kwam en glimlachte naar haar. 'Hey.' zei hij.

try keek rin aan en hij glimlachte naar hem en hij ging langzaam liggen, dankje, zegt hj en hij sloot zijn vermoeide ogen en hij negeerde de pijn.hij had niet door tot sue binnen ws tot hij rin hey hoorde zeggen maar zijn ogen deed hij niet open

sue keek naar de 2 en ze was blij voor hen en ze hoorde rin hey zeggen, hey zegt ze dan terug en ze liep dichter bij,rusten jullie maar eens lekker uit, ik zal we over jullie waken zegt ze dan.

Rin glimlachte dankbaar. 'Dank je, Sue... Je hebt ons enorm geholpen.' zei hij en ging zelf ook liggen, opgerold als een kat met zijn handen naast zijn hoofd. Hij sloot zijn ogen en viel langzaam in slaap.

try hoorde ze nog vaag praten voor dat hij in slaap viel.

sue glimlachte geen dank vluisterde ze en ze ging zitten op een stoel

Rin sliep :3

---
Steff, ik vind dat jij de anime Ao no Exorcist moet kijken :3 Ik kijk hem zelf ook en hij is GE-WEL-DIG! Het is ook echt wel een anime voor jou denk ik en RIIIIIIN <3 Ik hou van hem <333333

oe dan zal ik daar morgen aaan beginnen. kan je hem gewoon op youtube kijken.
------------

try werd na een tijdje wakker en zag tot sue ook in slaap was gevallen en hij stond langzaam op

Spoiler:

Rin lag de volgende ochtend niet meer op zijn plek. Omdat hij veel bewoog in zijn slaap, lag hij nu niet op het matras maar op de grond. Ook lag hij uit het zicht, want hij lag - hoe hij het ook voor elkaar had gekregen - onder het bed xD

try zag rin niet en hij keek rond en na een tijdje vond hij hem onder het bed en hij was gerust gesteld en hij ging dan de kamer uit en hij zocht de bad kamer en hij ging onder de douce staan en hij zette de kraan aan zodat het water over zijn rug liep en in zijn nek, dit hielp tegen de pijn

Rin werd na een tijdje wakker, maar opende zijn ogen nog niet en maakte een poging om rechtop te zitten maar hij stootte zijn hoofd aan de onderkant van het bed. 'Au!' riep hij en legde zijn hand tegen zijn hoofd. Hij kroop onder het bed vandaan en krabbelde overeind, wrijvend over de zere plek. Hij had zijn ogen nu wel open en hij merkte dat Try weg was. 'Try?'

try stond onder de douce kop terwijl het water over zijn hoofd net rug bleef lopen en het koele werking verlichte de pijn, en dan hoort hij zijn naam en hij kwam er zijknat onder uit en hij ging de bad kamer uit, jah, vraagt hij schor...
-----

ik ga hem straks kijken als ik terug ben van trainen

'Oh, sorry. Ik dacht dat je weg was.' zei Rin toen hij Try's stem met wat douchegeluiden hoorde. Hij maakte de bedden even op en streek de lakens glad. Daarna deed hij andere kleding aan: Een spijkerbroek met een ketting eraan, daarboven een normaal zwart vest en weer daarboven een donkerblauwe lange jas die hij open liet. Hij propte zijn voeten weer in zijn kisten en liep toen de kamer uit.

try zag rin en hij glimlachte naar hem, maar hij voelde zich elendig. kun je de verzegeling alsjeblieft op heffen vraagt hij aan rin. hij wilde zijn magie weer voelen, die had hij hard nodig nu.

harm was onder alles aant op ruimen...hij wist niet hoe maar de master was verdenen toen hij onder kwam. dus hij was gaan op ruimen hij wilde de jongens niet ongerust maken, die hadden even rust nodig

Rin keek op toen Try vroeg of hij de verzegeling van hem af wou halen. Hij glimlachte en knikte. Hij liep rustig op Try af en legde zijn hand op Try's borst. De magische cirkel waarmee hij Try's krachten had verzegeld verscheen onder Try's voeten. Rin mompelde weer wat woorden en toen hij halverwege was met de spreuk haalde hij zijn hand van Try's borst en legde zijn hand op de grond. Kort daarna was de spreuk klaar en viel de magische cirkel uiteen en het enige wat overbleef waren kleine stofdeeltjes die ook oplosten.

try zuchte opgelucht als hij zijn magie weer door zijn aderen al zijn aderen voelt stromen en hij vloog rin om de nek. bedankt broer. zegt hij dan in zijn oor en hij heild hem even vast, maar dan laat hij snel los. aangezien zijn kleren nat waren van de douce. sorry zegt hij dan

Rin glimlachte. 'Geen dank, broer.' zei hij, blij dat hij hem kon helpen. Zijn eigen kleren werden ook nat door die van Try maar dat maakte hem niet uit. 'Geeft niet.' zei hij toen Try hem weer los liet. Hij kwam overeind. 'Wil je wat kleren van mij? Je wordt nog ziek als je zo rondloopt.'

try dacht even na maar knikte dan, oke is goed, glimlacht hij dan en hij keek rin aan wiens kleren nat waren en hij begon zijn eigen kleren uit te doen eerst zijn shirt en dan zijn schoenen, de pijn was wat weg gezakt in zijn nek, gelukkig en net als hij zijn broek wilt uit doen krijgtt hij een naar voor gevoel. en hij kijkt zoekent rond

Rin liep naar zijn kast toe en haalde een simpele donkere spijkerbroek met wat scheuren bij de knieën eruit, samen met een schoon wit shirt en een zwart vest. Hij pakte ook wat sokken en een boxer en gaf de kleding aan Try. 'Hopelijk passen ze je. We hebben zo wel dezelfde maat denk ik.' zei hij.