Weer Ruuz & Steff

Damn it! dacht Rin en liet zijn vuist tegen een muur stoten. Zijn gezicht vertrok even toen de bakstenen zijn zachte huid openkrasten en het lieten bloeden, maar het kon hem even geen moer schelen. Hij was vreselijk door de war, en het frustreerde hem enorm.

try voelde een mengeling van woede angst, verdriet, hebzucht en nog een paar dingen tegelijk door zich heen stromen en hij schudden zijn hoofd door elkaar hij werd er gek van, laat het op houden dacht hij. maar dan kijkt hij op als hij iets hoorde en zag een jonge die was van de andere bende dat wist hij aangezien ze vaker hadden gevochten, maar dan ziet hij tot hij niet alleen is...
je bent op ons terein jonge, sist die dan naar hem

'Inderdaad.' zei Alice die zich nu achter Try bevond. Ze keek met felle ogen naar Try. 'Alleen omdat je Rin's broer bent betekent dat niet dat we je niet zullen vangen.'

try keek snel achter zich en zag alice het meisje wat bij rin was toenstraks, en hij nam nu een duidelijke rebelse en kille houdeing aan en rond zijn handen vormde hij zware magie, laat maar een zien wat jullie kunnen dan, snauwt hij en hij valt hem bijde aan met een zwarte straal, de jongen ontweek het soepel en blies een vuurstraal op hem af

Alice zwaaide van beneden naar boven met haar hand. Er gebeurde eerst niks, maar toen de zwarte magie dichterbij kwam knalde het op een onzichtbaar schild, wat zilver oplichtte door de botsing. Ze stak toen haar rechterhand uit, en haar hand vervormde en werd opeens een zilver maar vlijmscherp mes. Ze rende naar voren en viel Try aan met haar meshand.

try ontweek het door een soepele duik beweging te maken en dan schopt hij haar voeten onder haar weg en hij wilt uit halen met een hand vol zwarte magie maar dan voelt hij een hand om zijn pols en hij ziet tot het van harm is en die gooit hem vervogens hart handig tegen de muur en stuurt weer een vuurstraal af op hem, en try draait zich om en maakt een schild ter bescherming tegen de hete vlammen die harm op hem af stuurde.

Huh? ik snap je post niet xD er is een Try en een Harm, en een van de twee gooit de ene tegen de muur?

ik verbeter het even zie net tot ik een fout heb gemaakt ±O

Alice sprong over Try's benen heen zodat ze niet zou vallen. Ze wou weer een schild maken toen Try haar aanviel, maar Harm dekte de aanval al door Try tegen de muur te gooien. Ze rende op de twee jongens af en haalde uit met haar mes, zo soepel dat het net leek of ze aan het dansen was.

Intussen stond Rin op een dak met een geweer vast. Het geweer had een lange loop, maar het had geen kogels waarmee je kon doden. Rin had de kogels vervangen door verdovingspijltjes. Hij richtte nauwkeurig op zijn broer en wachtte op een moment waarbij hij stil zou staan zodat hij hem neer kon schieten.

Try had de vlammen afgeweert. Maar dan ziet hij Alice en probeert uit te wijken wat half lukt. Daardoor kreeg hij een snee in zijn arm. En hij stuuurt een zwarte straal op alice af. Dan ziet hij tot harm naar hem wilt uit halen en hij laat uit de grond zwarte wortels komen die hem op zijn plaats houden. Try grijnst en loopt wat achter uit en doet bij Alice het zelfde.

Alice zwaaide weer met haar hand waardoor een schild ontstond die de zwarte magie tegenhield. Ze ging zelf ook wat achteruit. Ze had nog nooit zwarte magie gezien en ze had er ook nooit tegen gevochten. Kom op, Rin... Help ons! dacht ze. En precies op dat moment schoot Rin een welgericht pijltje op Try af, die richting Try's arm suisde.

Try grijnsde en probeerde nogsteeds alice te krijgen met de wortels. Maar dan hoort hij iets en hij draait zich om en hij voelt een steek in zijn arm. Hij keek er na en zag tot zijn schrik een verdovings pijltje. hij liet meteen zijn magie varen en hij begon te rennen zo snel hij maar kon hij moest weg zoor dat ding begon te werken, En somige delen voelde al wat dlapper aan.

Rin zag dat zijn broer begon te rennen, dus hij rende achter hem aan over het dak. Hij hing zijn geweer aan zijn rug met een zwarte leren band en sprong van het gebouw af in een vrije val. ''I call upon the spirits of earth. I, the inheritor of white magic demand gravity to fall and pull me up.'' Opeens viel Rin heel wat langzamer, zodat hij niet hard op de grond zou landen en zijn benen zou breken. Hij landde op de grond vlak achter zijn wegrennende broer en maakte nog een beweging met zijn hand waardoor een onzichtbaar schild van witte magie voor Try zou verschijnen, waar hij dan tegen op zou knallen.

Try rende als een bezetende door. Terwijl hij zijn lichaam zwaarder voelde worden. Ze mochten hem niet krijgen. Dan hoort hij wat en kijkt om en ziet Rin nu achter hem aan rennen, en hij vloekte binnensmond. En hij keek weer voor zich en rende door, maar dan ineens knalt hij tegen iets op dat hij niet kon zien en hij viel op de grond. En hij schudde zijn hoofd even door elkaar. En toen hij wilde recht komen voelde zijn spieren te zwaar en hij bleef op handen en knieen zitten. Terwijl alles rond hem heen langzaam begon te draaien

Rin liep op zijn broer af, zijn gezicht emotieloos maar kalm. 'Doe geen moeite. Je zou toch niet ver komen met die spuit.' zei hij. Alice kwam aanrennen. 'Goed gedaan, Rin.' zei ze lichtjes hijgend en veegde een blonde pluk uit haar gezicht. Ze keek van Rin naar Try en het zwaard dat haar hand verving, veranderde weer terug naar haar bleke hand. Het was nu wel duidelijk waarom haar nagels zilver waren in plaats van huidskleurig. Ze haalde een paar handboeien van haar riem en deed die op Try's polsen.

Try wilde zich meteen weer verzettwn maar zijn lichpam werkte niet mee en hpj voelde de handboeien rond zijn polsen. 'nee laar dat. Snauwt hij suff tegen alice. En hij keek van haar naar rin toe. En dan probeert hij weer overeind te komen maar niks helpt hij werd alleen maar suffer en suffer. En dan vallen zijn ogen langzaam dicht.

Harm kwam ook aan rennen en klopte rin op zijn schouder, goed werk man en wat wil je nu met hem. Vraagt hij wat nieuwschierig

'Neem hem mee. Als hij wakker is moet je me roepen, want ik ga hem ondervragen.' zei Rin en hief het schild op. Alice knikte alleen. 'Ik haal de auto op.' zei ze, en weg was ze. Rin knielde naast Try neer en zijn ogen vernauwden iets toen hij het litteken in Try's nek zag. Hij zuchtte toen diep en gooide zijn broer over zijn schouder.

Try hoorde nog wat vaag maar even laater hoorde hij niks meer en zat hij in het duister,

Harm keek van Rin naar Try, Moet ik he van je over pakken of gaat het met je schouder, vraagt hij dan aan rin. aangezien die zo vaak las had van zijn schouder en hij wilde hem boven al helpen

'Het gaat goed.' zei Rin kort en wachtte tot Alice met de auto zou komen. Dat duurde overigens niet erg lang. Rin gooide zijn broer op de achterbank en deed de deuren dicht. Gelukkig had de auto een kinderslot, dus Try zou er niet uit kunnen, ookal was hij los. Rin stapte in de passagiersstoel en keek naar zijn bendeleden. 'Ik zie jullie later wel.' zei hij. Alice knipoogde even naar Harm, en reed toen weg.

Harm bracht 2 vingers naar zijn hoofd en dan van zijn hoofd af, dat deed hij vaker om dag te zeggen tegen iemand. Hij keek de auto nog even na en daarna liep hij langzaam weg
Try sliep nu gewoon rustig, En had niks door van het gebeuren rond om hem heen

Alice reed rustig naar hun basis. Rin was stil en zei geen woord, maar dat was Alice wel gewend. Hij was nou eenmaal een stil persoon.

Try begon onrustig heen en weer te draaien. Maar hij was niet wakker of zo. Hijj had een droom of beter gezegt een nacht merrie die hij wel vaker had. En hij mompelde snel en zacht onverstaan bare dingen en hij probeerde om zich heen te slaan wat niet ging met de boeien on zijn polsen. Maar trappen omzich heen deed hij daar in tegen wel.

Rin hoorde wat geluiden van de achterbank, een soort gebonk. Hij keek naar achteren en zag zijn broer zo liggen. Hij vond het vreselijk om hem zo te zien, maar hij kon nu niets doen. Alleen Alice wist van zijn situatie, en ze wist ook hoeveel hij hem miste, maar ook hoe gemengt zijn gevoelens waren. Alice keek met droevige ogen naar Rin. 'Gaat het?' Rin knikte alleen en keek naar zijn handen, die in zijn schoot lagen. 'Best...'

Harm ging een tijdje door maar na loop van tijd begon hij rustiger te worden en sliep hij weer gewoon verder en hij had nog steeds geen besef van wat er om hem heen gebeurde, al begon het vwerdovings kmiddel langzaamerand uit te werken.

Alice stopte de auto toen ze aankwamen en stapte uit. Rin stapte zelf ook uit en tilde zijn broer weer op zijn schouder. Met enige moeite liep hij naar de deur, die Alice al voor hem had geopend. Hij knikte dankbaar en bracht Harm naar een lege kamer zonder ramen. Hij legde, niet gooide, maar legde hem op de grond en sloot vlak daarna de deur af. ''I, hereby, lock this room, seperating the soul from it's very existence.'' En daarbij werd de deur magisch beveiligt, zodat Harm niet uit kon breken met zwarte magie.