Annie & Steff

Rabb hoorde de woorden van julia en schrok er van was zij nu aant liegen of deed de koning dat. En hij keek haar aan ze leek niet zoon iemand die zou liegen maar misschien dacht zij ook zo over hem. Sorry maar ik heb altijd gehoort tot de oorlog door mij en mijn weder helft komt. Omdat de lensen de magie willen hebben zegt hij zachtjes en wat verwart en bleef julia aaan kijken

"je hebt een verkeert beeld. De oorlog is al Hill derde jaar uit. Jij bent geboren om hem te stoppen. Het is een eindeloze machtstrijd van de koning." vertelde
Winter

Seto keek julia geschrokken aan. Niet waar...hij beschermt me....zegt hij dan rebels en hij stond op. En hij keerde haar de rug toe. Het kon niet waar zijn. Nee het klopt niet het komt door mij. Zegthij dan ongemakkelijk. Hij had nooit anderster gehoort daarom waaren de mensen ook zo bang voor hem. Je weet niks van mij of mijn krachten...dus laat me metrus. Zegt hij overstuur en hij voelde zijn magie op borrelen

Winter keek naar hem en schudde haar hoofd. "Nee Seto, ik weet meer dan je denkt. De koning heeft je onder zijn hoede, zodat hij zeker weet dat hij altijd veilig zou zijn. Want als hij jou vertrouwen heeft zal je hem nooit aanvallen. Dat is de reden dat de mensen bang voor je zijn, want zolang jij bij de koning bent, zal het oorlog blijven." zei ze zacht. Ze wist zijn echte naam allang, maar ze was vergeten dat hij deze naam haar niet verteld had.

Seto raakte gefrustreerd van haar woorden. En hij schudde zijn hoofd. Dit kon niet dit was niet waar. Hij had hem geholpen al een paar keer van mensen die zijn krachten wilde hebben. Daarom werd hij steeds aan gevallen. Nee...hij heeft mij geholpen. Zegt hij rebels en keek julia aan. En hij ging haar woorden na maar dan zie je zijn ogen even groot worden en zich er meteen daarna vernouwen. Hoe weet jij mijn naam. snauwt hij rebels en hij ging achteruit en zijn handen trilde

"Zoals ik al zei, ik weet meer dan je denkt." zei Winter rustig. "Het maakt niet uit dat je tegen me gelogen hebt, want ik heb ook tegen jou gelogen. Maar je moet het begrijpen voor ik je de waarheid vertel."

Seto voelde zich heel ongemakkelijk worden. Ik weet niet wie of wat ik moet geloven..alleen mij zelf. En zelf kom ik er wel achter. Zegt hij nogsteeds vijandig maar wel wat in de war. Ik moet gaan zegt hij dan zachtjes en hij beet even op zijn lip toen hij begon te lopen. Wat moest hij doen

'je weet me te vinden als je eruit gekomen bent wat je wil' zei winter kalm. 'tot ziens

seto keek even achter om naar julia, als je mij maar niet op zoekt, zegt hij dan wat bitterder en daarna verdween hij en hij verscheen in zijn iegen komer en hij liet zich met een plof op zijn bed vallen en zuchte diep. hij wist het niet meer, de een zei dit en de andere zei dat. maar de koning had voor hem gezorgt toen er niemandwas....en niemand kon ontkennen tot hij het nog deed

ik ga een dubbelrol maken maar ben aant denken wat voor een
en ik ben een boek aant lezen over gladiators echt geweldig

Winter zuchtte diep en ze floot op haar vingers. Vrijwel meteen kwam haar paard aanrennen en ze nam plaats op zijn rug en trok het bos wat dieper in.

seto bleef rustigliggen en dacht aan van alles en nog wat. hij zou dadelijkmetzijn vader praten alsdiethuiskwamhij wildemeer dingen weten.

jalou zat in het bos bij de rebelen die tegen de koning vochten maar dat was zwaar, heel erg , maar ze moesten door gaan voor die arme burgers, en ze vroeg zich af waar winter was diewas al een paar dagen niet gezien

Kent Winter Jalou al?

Winter trok naar een dorpje toe. Ze moest echt weer een fatsoenlijke maaltijd gaan eten wilde ze op sterkte blijven. Seto zou voorlopig toch niet naar haar komen zoeken, die zou wel een paar dagen nodig hebben.

lijkt mewelofjijmoethet niet willen:P

jalou leun tegen de boom aan en sloot haar vermoeide ogen

seto was bijna in slaap geduizeld als hij een bekent geluid hoort dat betekende tot de koning thuis was en hij stond op trok zijn kleding mooi recht en ging op pad. de slaap kamer uit richting de troonzaal wetent tot hij die altijd nog even ging controleren

-----

zou jij hem even willen spelen (A)

De koning zat nadenkend op zijn troon.

Winter reed door het bos op haar paard. Ze vond het jammer dat Seto weg was. Ze had zijn gezelschap prettig gevonden. Hopelijk zou hij ook beseffen dat ze samen moesten werken.

seto liep de troonzaal in toen hij de koning zag zitten en hij liep zoals gebruikelijk rustig en zelfverzekert naar hem toen en boog lichtjes ook al had hij er een hekel aan altijd al gehad. mijn heer. sorry tot ik u stoor maar...ik heb vragen. zegt hij en hij kwam recht en keek hem aan. zou ik ze u mogen stellen. vraagt hij dan voorzichtig.

jalou zuchte die de oorlog moest stoppen ze moesten er iets aan gaan doen en snel want nog even en dan kon je nergens meer voor vechten velen verloren de hoop en dat mocht niet, en ze kneep haar ogen dicht

"Ga je gang jongen." zei de koning kalm, niet echt geïnteresseerd.

Winter stopte toen ze iemand tegen een boom zag zitten. "Jalou" zei ze grijnzend en ze stapte af. "Hoe gaat het met je?"

seto glimlachte lichtjes, waarom willen die mensen mijn magie hebben, waarom kijkt iedereen me bang aan als ik langs loop. begon seto in een stort vloed van vragen. hoe wist u tot mijn ouders zoon mensen waren...

jalou schrok op toen iemand haar naam zei maar toen ze zag wie het was grijnsde ze opgewekt, winter... zegt ze en ze staat snel op, en omhelsde haar, het kon beter maar ook slechter, zegt ze dan

Winter glimlachte en knuffelde haar terug. "Wat is er aan de hand?" vroeg ze.

De koning keek hem aan. "Mensen zijn laf, mensen zijn jaloers, mensen willen hebben wat ze nog niet hebben.. Je moet ervoor uitkijken. Ze zullen je misleiden, daarom ben je hier"

jalou keek winter aan. een paar rebelen zijn gedood vandaag, en een paar anderen zijn er behoorlijk door van slag geraakt, en twijfelen om door te gaan. zegt jalou eerlijk tegen haar en begon te lopen richting hun schuil plek, en hoe gaat het met jou...?

seto luisterde naar de koning en knikte. hoe merk ik het als iemand zo iets bij me doet. bij mijn ouders had ik het ook niet door. zegt hij tegen de koning, en nog een vraag. waarom wilde u me helpen, vraagt hij en hij keek naar zijn voeten

"Ze zullen je voor de gek houden, ze zullen een spel met je spelen, je kan niemand vertrouwen" zei de koning. "Ik wou voor je zorgen omdat ik weet dat jij ook voor mij kan zorgen als het erop aankomt."

Winter keek haar aan. "Ik heb de andere gevonden. De zwarte magie." zei ze zacht.

seto keek de koning nog even aan en knikte langzaam, oke ik zal er rekening mee houden zegt hij dan, tuurlijk sta ik voor u klaar...u hebt mij geholpen dus ik help u ook graag,. zegt hij dan en hij buigt weer en liep naar de deur toe

jalou keek winter erbeistert aan, echt heb je hem eindelijk gevonden, en wie was het.... vraagt ze met een speelse grijns

"Een beschermeling van de koning." zei Winter en ze zuchtte diep.

De koning keek hem met primende ogen na.

jalou stuikelde bijna door wat ze hoorde en keek verbaast achterom. dat meen je toch niet....iemand van de koning, vraagt ze wat ongelovig,...en...en wat zei ze / hij van jou, vraagt ze

seto had zijn handen in zijn broek zak en hangent hoofd, en hij liep door na zijn kamer, hij voelde zich alleen zoals wel vaker. ook in het kasteel sprak bijna niemand met hem, de enige waarmee hij eens had gesproken was die julia....maar was ze te vertrouwen, en hij ging met een hangent hoofd zijn kamer in
-------------


brb even met layka uit

Winter zuchtte. "Hij weet niet wie ik ben. Zodra ik met hem over de oorlog begon te praten raakte hij totaal in de war. Hij is opgevoed door de koning en heeft een helemaal verkeerd beeld."

jalou keek winter spijtig aan, kun je hem niet laten zien tot er ook aardige mensen oveal zijn. hij moet toch kunnen in zien tot jij aardig bent. je moet laten zien tot je te vertrouwen bent, denk ik. zegt jalou