Anniek en ik weten <333

Arianna keek hem lachend aan. 'Ja dat lijkt me echt super leuk!' zei ze vrolijk.

Falco zweeg. Geatano keek Julia aan. 'Hoe bevalt Giglia je?' vroeg hij vriendelijk.

James glimlachte en trok haar mee naar de eerste de beste mandola en hij betaalde de mandolier en ging erin zitten. "Heb je dit vaak gedaan?"

Julia keek naar Geatano. "U zult trots zijn op zo'n prachtige stad, hoogheid." zei ze zacht en ze probeerde beleefd te glimlachen en haar verwardheid te vergeten

Arianna knikte. 'Thuis heb ik het zelf ook gedaan. En elke reis van huis naar hier is met een mandola.' zei ze. 'Maar dit is wel de leukste keer hoor.' zei ze grijnzend.

Geatano knikte. 'Dat ben ik zeker.' zei hij. 'Mijn broer Falco weet er meer van, kan ik u verzekeren. '

Falco knikte naar Julia, hij zei niks, waardoor het leek alsof hij bescheiden was.

Julia knikte kort naar Falco en deed maar gewoon alsof ze hem nooit eerder had gezien. Dat leek haar het beste. "Hoe komt het dat heer Falco meer weet dat U?" vroeg ze toen maar.

James grijnsde. "Waarom word het de leukste keer?" vroeg hij nieuwsgierig.

Falco besefte dat hij nu wel wat MOEST zeggen. 'Ik heb mijn studie al afgemaakt. Geatano is nog bezig.' zei hij kalm en beleefd.

Arianna glimlachte. 'Geen ouders.. en ik heb jou als gezelschap.'

James glimlachte naar haar. "Ik doe mijn best." zei hij. "Ik vind het ook de leukste keer. Omdat het met jou is, en de eerste keer"

Julia knikte. "Oke, ik begrijp het." zei ze kalm. Ze keek naar hem, maar ze kon hem niet gevoelloos aankijken. Ze was de afgelopen dagen om hem gaan geven, en nu wist ze dat wat dit ook was, het moest stoppen.

Falco slikte en zweeg. Geatano keek op de klok. 'Ik moet gaan.. Ik zie je straks Geatano.' Hij boog licht voor Julia en nam beleefd afscheid. Hij ging weg. Falco en Julia waren alleen.

Falco zuchtte en ging zitten, nu wist ze het. 'Ik had niet moeten liegen.' zei hij zacht.


Arianna glimlachte. 'Dat is lief.' zei ze, ze schoof haar masker een beetje heen en weer, het kriebelde. Ze wou dat ze het af kon doen.

James zag het en keek naar haar. "Mag je het nooit af doen?" vroeg hij zacht.

Julia slikte en ze voelde tranen prikken in haar ogen. "Het maakt niet uit." zei ze zacht. Het feit dat hij al zijn excuses had aangeboden voor ze erover begon was genoeg geweest. Ze wilde niet boos op hem zijn. Ze wilde geen afstand nemen. Ze wist niet wat ze moest zeggen over het nichtjes ding. Maar besloot eerlijk te zijn. "Ik ben niet echt zijn nichtje, het was gewoon zodat ik beter over zou komen." zei ze zacht.

Falco knikte en hij keek haar aan. '.. Het spijt me. ' zei hij. 'Ik had neit willen liegen, maar ik wou gewoon, voor een keer, dat iemand.. met me omging om wie ik ben.. niet om mijn status.'

Arianna schudde haar hoofd. 'Ja wel als ik ga slapen, maar verder niet.'

"Dat lijkt me lastig.." zei James langzaam. "Heb je veel maskers?" hij wilde meer van haar weten, ze fascineerde hem. Niet alleen de cultuur, ook haar persoonlijke wending daar in.

Julia keek hem aan en knikte. "Ik begrijp het.. Ik zou waarschijnlijk heel anders geweest zijn als ik dit had geweten.. We zoude nooit.. zo elkaar hebben leren kennen als nu." zei ze uiteindelijk. Ze voelde zich hulpeloos. Hoe kon ze nou afscheid van hem nemen? Misschien moest ze in het geheim hem blijven zien.. Ze had haar kans om ruzie te maken verkeken, maar dat vond ze niet erg.

Falco keek haar aan. 'Kan ik je nog steeds zien? Of is dat nu.. niet meer mogelijk?'


Arianna haalde haar schouders op. 'Ik heb er meerdere ja. Bij bepaalde jurken krijg ik ook een masker. Maar ik ben absoluut geen voorstander van deze dingen.. Dus ik draag eigenlijk alleen maar saaie zwarte enzo.' ze grijnsde naar hem. Haar handen gingen naar haar haar, het zat opgestoken. 'Dit vind ik ook altijd vervelend.' zei ze. En ze begon het los te halen, haar lange bruine krullen vielen over haar schouders en ze glimlachte. Dit was beter, als ze ook nog haar masker af had kunnen doen..

James keek naar haar. "Ik vind het jammer dat ik je niet helemaal kan zien." zei hij. Hij vond haar mooi, en hij was zo nieuwsgierig hoe ze eruit zag zonder masker. Maar hij wist dat hij daar niet aan mocht denken.

Julia keek naar de grond. "Ik weet het niet Falco" zei ze zacht. "Maar ik wil je nog wel zien.. Je bent de beste vriend die ik ooit had.."

Arianna keek hem aan. 'Ik wou dat ik het je kon laten zien.. en dat allemaal vanwege die stomme wet.' zei ze. Ze overweeg bijna om het gewoon af te doen, maar het kon niet. De mandolier, en alle anderen.. Ze zou de wet overtreden. Maar als ze alleen waren wist ze niet of ze naar de wet zou luisteren..

Falco legde zijn hand op die van haar, hij merkte nu pas hoe klein haar hand was. Hij pakte hem vast en keek haar aan. 'Ik kan me vermommen.. ' mompelde hij.

Julia keek hem aan en knikte toen. "Ik wil alles doen om je te blijven zien." zei ze zacht. Ze voelde zijn warme hand om die van haar en het gaf haar een warm gevoel. Ze moest hem wel blijven zien.

James keek haar aan. "Het maakt niet uit." zei hij zacht. "Het maakt je mysterieus."

Arianna lachte. 'Dat is ook leuk' zei ze grinnikend. Ze keek naar het water en toen weer naar hem, ze glimlachte als ze hem zag, het ging automatisch.

Falco stond op. 'Ik moet gaan.. ik heb een afspraak met Carlo.' zei hij. 'Maar.. ik kan morgen naar het klooster komen?' zei hij. 'Ik neem aan dat je daar overnacht?'

James glimlachte warm terug naar haar. "Wat is je droom?" vroeg hij toen zacht.

Julia knikte. "Oke" zei ze en ze keek hem aan. "Ja ik kan er overnachten. Hoe laat kom je ongeveer? Dan zorg ik dat ik buiten ergens ben." het was beter dat Suliem hem niet zou herkennen. Dan zou het echt verpest zijn.

Arianna keek op, dat had nog nooit iemand gevraagd. 'Ik weet het niet.' zei ze zacht. Ze dacht een tijdje na. '.. Ik wil wat betekenen voor anderen.. En ik zou wel wat aan die wet willen doen tegen maskers, en mandoliers.' zei ze. 'Maar daar zou ik Duchessa voor moeten zijn, nou mij niet gezien..' ze keek in zijn ogen. 'Ik denk.. dat ik gewoon mezelf wil blijven, altijd. En dat ik ooit iemand vind die mij accepteert, en mij gelukkig wil maken.. Zodat we elkaar kunnen steunen, om zo anderen te helpen.'

Falco keek haar aan. 'Ik kan rond 11 uur komen.' zei hij.

James keek haar aan. "Wat een mooie dromen" zei hij zacht. "Ik weet zeker dat je ooit het verschil zou maken, klein of groot."

Julia keek hem aan en knikte. "Oke, dan zie ik je om 11 uur." hij had nog steeds haar hand vast en dat vond ze helemaal niet erg. Alles zou vast wel goed komen, er was niks aan de hand. "Bedankt, Falco" zei ze zacht.

Falco glimlachte naar haar en kneep in haar hand, toen liep hij weg.

Arianna keek hem aan, haar hoofd een beetje schuin. 'Dankjewel.' fluisterde ze. 'Wat is jou droom James?'

James beet op zijn lip. "Mijn dromen gingen nooit zo ver.." zei hij langzaam. "Ik wou altijd chefkok worden. Maar nu ik jou zo hoor, wil ik zoveel meer betekenen.."

Julia keek hem na, ze kon niet wachten tot ze hem weer zou zien.

Arianna pakte zijn hand en hield die vast. 'Dat zul je ook.. dat.. doe je al.. voor mij in elk geval.'

Falco ging snel naar zijn broer, maar zijn gedachte zaten bij Julia.

Julia wachtte op Sulien. Ze was in gedachten verzonken.

James keek naar haar. Hij streek met zijn duim zacht over de rug van haar hand. "Hoe bedoel je?" vroeg hij zacht. Hij kon zich niet voorstellen wat hij dan deed.

Arianna haalde haar schouders op. 'Op zoveel manieren.. Je geeft me iets om naar uit te kijken op een dag.. Je hebt me fantastisch eten laten proeven.' ze lachte naar hem. 'Je verteld me dingen over jezelf.. en dat heeft nog nooit iemand gedaan.. Mij op die manier in vertrouwen nemen. Je geeft me een fijn gevoel over mijn dag.. over mezelf.. ' haar stem stierf weg. Ze vond het moeilijk om op die manier over haar gevoelens te praten.

Broeder Sulien kwam uiteindelijk terug. 'Sorry dat het zolang duurde Julia.. Maar ik ben nu klaar, we kunnen terug gaan.'

"Het maakt niet uit." zei Julia en ze kwam overeind. "Ik vond het een hele eer om mee te mogen. Ik heb nog nooit een paleis bezocht."

James glimlachte en hij kneep zacht in haar hand. Ze zei zo'n mooie dingen over hem, het gaf hem een fijn gevoel. "Jij bent degene die me dingen laat inzien. Het leven laat begrijpen." zei hij zacht. "Je bent slim, en grappig en lief. Je bent een geschenk, ik had het niet beter kunnen treffen."

Broeder Sulien glimlachte. 'Ik weet zeker dat je hier vaker welkom bent.. De prinsen willen je vast eens rondleiden. '

Arianna bloosde, het was duidelijk zichtbaar ondanks haar masker. Ze pakte ook zijn andere hand vast, en het voelde fijn om hier zo met hem te zitten. Ze wist niet wat ze moest zeggen en keek hem dus alleen maar aan. Ze opende haar mond, maar kon de perfecte woorden om hem te omschrijven niet vinden..