Maaike & Sifra

Will keek opgelucht. 'Maakt niet uit je bent er nu' zei hij. hij keek om zich heen. 'Het is dodelijk saai hier' fluisterde hij. Hij had Aurora en Emma nog niet gezien.

Emma keek haar aan. 'We lijken niet echt welkom' zei ze zacht.

Aurora beet op haar lip. 'Nee..' zei ze zacht. Ze stond ergens stil en keek om zich heen, niet echt goed wetend wat ze moest doen.
Nate grijnsde. 'Dat is het altijd,' zei hij plagend.

'Ja ' zei Will serieus. Hij keek om zich heen en zag toen Aurora en Emma, hij glimlachte en bleef een tijdje naar ze kijken, ze zagen er enorm anders uit nu. Maar ze keken niet echt blij.

Emma keek om zich heen. 'He kijk' zei ze, en ze wees naar Will en Nate, niet erg opvallend natuurlijk. Ze wist ook wel dat dat onbeleefd was.

Nate keek over zijn schouder naar wat Will's aandacht trekken. Hij floot zachtjes tussen zijn tanden. 'Ze zien eruit alsof ze hier thuishoren.'
'Denk je dat het raar is als we naar ze toe gaan?' vroeg Aurora aarzelend. Ze was zich er van bewust dat mensen haar en Emma nog steeds aanstaarden, waarschijnlijk omdat ze onbekenden waren.

'Nou ze kennen ons niet, dus ze weten ook niet of wij hun kennen.' zei ze.

Will knikte. "Ja zeker' zei hij.

Aurora keek ongemakkelijk om zich heen. 'Ik heb al spijt hiervan..' zei ze zacht.
Nate hield zijn omgeving scherp in de gaten, hij wilde voorkomen dat er rare dingen gebeurden. Het zou niet de eerste keer zijn, een jongedame was ooit zelfs van het balkon afgevallen toen ze Will's aandacht probeerde te trekken.

Will fronste. 'Zal ik haar ten dans vragen?' hij keek naar Aurora.

Emma zuchtte. 'Ik ook, zullen we gaan?'

Nate keek op, hij was even in gedachten verzonken geweest. 'Hmm? Kun je doen,' zei hij.
Aurora knikte. Ze draaide zich om begon zich een weg te banen door de mensen.

Will fronste en hij liep richting hun. 'Aurora?' vroeg hij.

Emma draaide zich ook om en zag Will staan.

Aurora draaide zich verbaasd om. 'Oh. Hoi,' zei ze aarzelend.
Nate liep achter Will aan.

Emma keek even naar hun en liep toen weg, richting de deur.

Will glimlachte. 'Ik vroeg me af of je met me wou dansen' zei hijv riendelijk.

Nate liep achter Emma aan. 'Ho, waar ga je heen?' vroeg hij.
'Ik denk niet dat het kan, maar ik wil het wel proberen,' zei Aurora en glimlachte half. 'Maar denk je niet mensen dan gaan staren?' vervolgde ze en keek gelijk om zich heen of ze dat nu al niet deden. Ze voelde zich niet echt op haar gemak.

Will lachte. 'Dat doen ze toch altijd al.'

Emma draaide zich om. 'Ik weet niet,, weg.'

Aurora knikte. 'Oke, maar ik stap misschien wel op je voeten,' zei ze lachend.
'Dus je kleed je speciaal aan voor een feest om vervolgens na 5 minuten alweer weg te gaan?' vroeg Nate geamuseerd. 'Doen jullie soort mensen dat altijd?'

'Ik wel' zei Emma zacht. 'Als ik al mijn best doe om er een beetje uit te zie.' ze liep door de gang.

Will lachte. 'Ik zal proberen je te leiden' zei hij, hij pakte haar hand en begeleide haar naar de dansvloer.

Nate stond stil halverwege de gang. 'Dus je wilt niet dansen?' riep hij naar haar.
Aurora liep achter Will aan.

Emma draaide zich om. 'Ik kan niet dansen, en niemand wil met mij dansen' zei ze rustig.

Will glimlachte en ging voor haar staan. 'Gewoon rustig mee lopen' zei hij lachend. Hij hield haar vast en begon te bewegen op de muziek.

'Dus ik ben niemand?' vroeg Nate en grijnsde.
Aurora legde haar handen op Will's schouders en probeerde zijn stappen te volgen. Na een paar passen knalde ze echter al tegen iemand anders aan die aan het dansen was. 'Sorry!' zei ze verontschuldigend toen ze de kwade blikken zag. 'Ik bak er niks van,' verzuchte ze.

Will had een kleine grijns op zijn gezicht. 'Kom maar' zei hij, hij liep de enorme tuin in en stond stil op een grote lege plek. 'Hier kan je tegen niemand aanlopen.' zei hij. 'Gewoon je ogen dicht doen en je gevoel volgen'


Emma keek hem aan ."Waarom zou je met mij willen dansen?'

'Omdat ik me verveel? En omdat je interessanter lijkt dan de meisjes hier. Bovendien mag je Will niet, dat is een pluspunt,' zei Nate grijnzend.
Aurora fronste haar wenkbrauwen. 'Ik heb het geval dat je me uitlacht,' zei ze en sloot toch haar ogen.

'Nee ' zei Will zacht. En hij begon heel langzaam met haar te dansen. 'Ik ga het je leren' zei hij. Hij kon erg goed dansen.


Emma keek hem aan. 'Ik kan niet dansen' zei ze zacht,ze was bang.

'Ik ben goed genoeg voor ons tweeen, kom op,' grapte Nate en pakte Emma bij haar hand. Hij trok haar de dansvloer op.

Aurora moest moeite doen om niet haar ogen te openen uit nieuwsgierigheid. In stilte volgde ze wat Will deed. 'Dit is best eng..' mompelde ze.

Will knikte. 'Ik zal je niet laten vallen, en anders vang ik je op of ga ik zelf ook op de grond liggen.' zei hij rustig. Hij begeleide haar en draaide haar voorzichtig een rondje.

Emma was verbaasd en liep langzaam met hem mee. Ze dacht dat hij haar niet mocht, niemand mocht haar.

Aurora begon te ontspannen en liet Will gewoon leiden. Ze glimlachte.

Nate stond stil in het midden van de dansvloer en pakte Emma's hand vast. 'Niet op mijn voeten staan, anders kan ik morgen niet meer lopen,' zei hij met een grijns en begon te dansen.

Emma volgende zijn bewegingen, maar was dit soort dans niet gewend. 'Ik doe mijn best, je hebt grote voeten' zei ze, en ze grijnsde.

Will glimlachte. 'Het gaat al beter' zei hij.