Maaike & Sifra

Will vocht zelf natuurlijk ook mee, want dat moet, en hij ging zo'n vechtdinges aantrekken. (Oh ik ben zo intelligent in de vroege ochtend)

Emma knikte en liep met haar naar binnen. 'We kunnen niet helpen' zei ze zacht. Ze voelde zich vreselijk.

Nate zuchte diep. Ze konden dit nooit van hun leven winnen. Vanuit de verte zag hij ze al dichterbij komen, alle wezens. Ze waren met gigantisch veel en bovendien toch wel sterker dan een mens.
Aurora knikte. 'Ik voel me schuldig,' mompelde ze.

Emma keek haar aan. 'Hoezo?' vroeg ze. Had Aurora iets gedaan ofzo?

Will voegde zich bij de rest en zuchtte. Het waren er te veel.

Nate keek opzij naar Will.
'Nou.. we doen hier niks en maken alleen maar gebruik van hun gastvrijheid, maar nu zitten ze in de problemen en we kunnen niks doen,' zei Aurora.

Emma knikte langzaam. 'Ze hopen dat wij de wereld kunnen redden, maar ik heb werkelijk geen idee hóe!'zei ze paniekerig.


Will keek Nate even aan en keek weer voor zich uit.

Aurora schudde haar hoofd. 'Ik ook niet,' zei ze.
Nate wachtte even af en gaf toen het seintje aan de soldaten om aan te vallen. Hij trok zijn zwaard en spoorde zijn paard aan.

Will haalde diep adem en ging toe in de aanval, hij vond het vreselijk om zijn volk zo te moeten doden, maarja ze waren het zelfde van plan bij hem.

Emma werd ontzettend onrustig. 'We moeten toch iets doen?'

'Maar wat wil je doen dan? We kunnen niks,' zei Aurora. Ze liep heen en weer door de gang.
Nate viel aan.

Will vocht.

Emma zat tegen de muur. 'Ik weet het niet..'

sorry tot ik even stoor maar maaike kom je naar gsm dat andere meisje is on

Nate stak het ene na het andere wezen neer. Vanuit zijn ooghoeken zag hij echter dat veel soldaten alang gedood waren, ze konden dit nooit winnen.
Aurora keek uit het raam. 'Ze zijn aan het vechten,' zei ze zacht.

Emma ging naast haar staan. 'Ik wou dat dit een sprookje was, en dat ik kon toveren ofzo' zei ze zacht, ze kneep haar ogen dicht.

Will ontweek behendig een wezen en stak hem neer. Maar hij voelde zelf ook wel dat dit een verloren strijd was.

Nate keek over zijn schouder . De wezens braken zonder veel moeite door hun verdediging heen en sommigen hadden al bijna het kasteel bereikt.
Aurora keek gespannen naar de strijd buiten.

Emma beet op haar lip. 'Ze redden het niet..'


Will probeerde uit alle macht te voorkomen dat ze het kasteel binnendrongen.


Misschoen moet Emma of Aurora iets van magie doen ofzo xD Dat ze daar van schrikken?

ja is goed XD

Aurora slikte. 'Is er echt niet iets wat we kunnen doen..?' mompelde ze.
Nate galoppeerde terug naar de rand van het kasteel en stak daar wezens neer.

Will schreeuwde wat naar mensen die van binnen naarbuiten wouden komen, ze liepen hier alleen maar gevaar, ze zouden het toch niet winnen.

Emma keek wanhopig. '.. nee

Aurora beet op haar lip. Ze draaide zich om en begon te rennen richting de ingang/uitgang van het kasteel.
Nate vocht verbeten verder.

Emma rende achter haar aan. 'Wat doe je!!?' riep ze.


Will werd geraakt, maar gelukkig had hij zijn harnas ding aan.

'We moeten helpen! Er moet toch iets zijn wat we kunnen doen,' riep Aurora en rende verder.
Nate keek over zijn schouder naar Will. 'Will, kijk uit, achter je!' riep hij en wees naar een gigantische draak die achter hem op de grond was geland.

Emma rende achter aurora aan. 'Zij geloven dat we kunnen helpen, als we ons nu zomaar in de strijd gooien kunnen we sowieso niet helpen!"riep ze. TOen zag ze de draak en ze gilde. Wat wás dit voor een wereld..

Will viel van zijn paard door een klap van de staart van de draak, hij krabbelde overeind en rende weg.

Aurora stopte abrupt en sloeg haar handen voor haar mond. 'Kijk dan.. ze kunnen niet winnen,' zei ze gefrustreerd. Ze balde haar hand tot een vuist.
Nate vloekte binnesmonds en galloppeerde op Will af.

Emma keek haar aan. 'Wij kunnen ook niet helpen! we moeten veilig blijven!"riep ze.

Will had zijn zwaard nog vast en probeerde zich te verweren.

Aurora strekte haar hand uit. 'Will!' riep ze uit. Precies op dat moment schoot er een flits van vuur door de lucht die de draak raakte. Aurora's ogen werden groot en ze hapte naar adem.
Nate bereikte Will en hield abrupt halt. 'Wat gebeurde er zojuist?' vroeg hij verbijsterd.

Emma keek Aurora aan. 'Hoe deed je dat!!? 'riep ze.


Will keek even om, maar hij wed alweer aangevallen. 'Geen tijd'riep hij en hij vocht verder.

Aurora keek Emma verbijsterd aan. 'Ik weet niet, het gebeurde gewoon..' zei ze.
Nate richtte zijn aandacht weer op het slagveld en vocht verder.