Weer Ruuz & Steff

zie het helemaal voorme van uit de film eragon dan zie je die aders ook zo;p
---

sue twijfelde geen moment en stak de naald op de plek die rin gezegt had en ze spoot de vloeistof naar binnen en haalde de naald er uit en keek naar de wond. is dat zwarte magie, vraagt ze.
try die eerst bezig was met emilio hoorde wat sue zei en keek om en hij schrok...had hij dat gedaan. emilio zag de wond en wist nu genoeg daarom kende hij hem het was try's broer

Jep, zo ziet de wond er ook uit, maar dan helemaal zwart
---

Rin bleef op de grond liggen, zijn gezicht vertrokken van pijn. Hij knikte lichtjes. 'Het is zwarte magie... Het zit er al sinds ik 8 was. Ik heb altijd verdovingen moeten gebruiken, want ik kon geen enkele zwarte magiër vinden.' zei hij zachtjes en opende zijn ogen weer. De pijn was ietsje minder geworden.

try keek naar zijn broer en hij had tranen in zijn ogen staan, het spijt me zegt hij schor en wilde dichter bij gaan. blijf maar even daar, ik weet tot je hem wilt genezen maar we moeten eerst iets weten, zegt hij strent tegen try maar ook bezorgt, en hij keek naar rin, wat erg voor je, maar weetje misschien of er ook witten magie in de wond zelf zit of alleen zwarte vraagt hij, en hij keek hem aan terwijl sue de wond begon te verbeenden.
try keek hulpeloos toen en ging op de grond zitten wat dichter bij rin

Rin schudde zijn hoofd. 'Er zit geen witte magie in. Mijn lichaam heeft een zwak tegen zwarte magie. Ik heb geprobeerd om de magie eruit te duwen met mijn eigen, maar dat deed nog meer pijn dan de wond zelf.' zei hij zachtjes en bleef liggen, starend naar het plafond.

emilio knikte begrijpelijk, je weet tot try de wond weg kan nemen en genezen, en ik wed tot hij staat te popelen dat te doen. maar alleen als jij het goed vind, vraagt hij en bleef hem bezorgt aan kijken.
try keek rin hoopvol aan hij wilde hem niet zien leiden

sue was klaar met verbinden. zo zegt ze dan

Rin draaide nu zijn hoofd en keek Try een tijdje aan, alsof hij er nog niet uit was maar dat was hij zeker wel. Hij knikte lichtjes. 'Ik wil dat hij het verwijdert... Wil je dat doen, Try?' vroeg hij zachtjes. Hij wist dat het godsgruwelijk veel pijn ging doen zonder verdoving, maar gelukkig had hij die nu dus hij zou het niet eens voelen.

try kwam dichter bij, tuurlijk, voor jou zou ik alles doen zegt hij en hij begon het verband er af te halen en zijn ogen twinkelde hij kon hem helpen dat wist hij zeker,oke, je zal wel er iets van voelen maar niet veel, legt try uit en hij legt zijn hand op de wond en ademt in en weer uit

Rin knikte en sloot zijn ogen weer. De verdoving werkte nog niet helemaal, maar hij zou even zijn kiezen op elkaar moeten drukken. Het deed pijn toen Try de wond aanraakte, maar het was niet ondraaglijk. Hij ademde even diep in en klemde toen zijn kaken op elkaar.

try ademde uit en dan in en zetten kracht bij en hij begin woorden te zeggen in een vreemde taal. en met de andere hand maakte hij bewegingen van het lichaam van rin naar zijn hand die nog altijd op de wond van zijn broer lag en je zag langzaam de aders dunder worden en het zwarte weg trekken.
sue en emilio keken ademloos toe als emilio onder iets hoort en hij staat op en loopt naar onder
--------

wil jij de master even spelen

Waar is die nu? Voor de deur?
---

Rin bleef liggen en voelde het volgende moment een pijn door zijn schouder trekken, die weliswaar niet zo erg was maar hij liet wel even een zachte kreun uit. Daarna was hij stil en voelde de destructieve kracht uit zich sijpelen. Het voelde goed, als een verlossing.

nee hij is binnen in de gang al ±p
-------
try ging door met waar hij mee bezig was en hij was in zich zelf gekeert nu hij wilde dit heel goed doen en hij had bijna alles weg. sue keek toe en keek rin met een glimlach aan. en toen ze zijn kreun hoorde legde ze een hand op zijn hoofd, nog eventjes fluistert ze.
emilio liep naar ander en keek rond. mike ben jij dat, vraagt hij hij wist tot die ronde deze tijd meestal in de keuken was aant rommelen

Oeh xD
---

Rin hield zijn ogen nog steeds gesloten en haalde diep adem terwijl Try de magie uit de wond trok. Hij knikte lichtjes toen Sue zijn voorhoofd aanraakte en beet op zijn onderlip om het nog even vol te houden.
Master stond achter een muur verborgen en toen Emilio beneden was kwam hij tevoorschijn en richtte zijn pistool op Emilio's voorhoofd. 'Ik wil mijn leider terug.' siste hij.

try ging door en haalde het laatste stukje er uit, en je zag alleen een litteken. en hij haalde zijn hand weg, en je zag tot try dood op was door zijn magie te gebruiken en hij zakte neer maar sue ving hem op met een arm. sorry even bij komen zegt hij schor.
emilio hoorde wat en keek op zeien zag het pistool en de master, hij is boven, zegt hij langzaammaar duidelijk.

Rin zuchtte opgelucht toen alles eruit was gehaald en keek even naar zijn wond. Hij glimlachte en richtte zijn blik op zijn broer. 'Dank je...' zei hij zachtjes, maar kreeg toen een naar gevoel. Niet van de wond, maar van iets anders... Van iemands aanwezigheid. Rin ging overeind zitten en kwam langzaam overeind terwijl hij zijn kraag weer goed trok. Hij was verzwakt door de uitdrijving en wankelde wat, maar hij moest antwoorden krijgen.
Master knikte naar Alice, die mee was gegaan. Ze rende naar boven en kwam de kamer in waar Rin was door puur op haar gevoel te vertrouwen. Hij hield Emilio nog onder schot en wachtte tot Alice terug zou komen.
'Alice...' zei Rin toen hij haar zag. Alice keek hem een beetje ongerust aan nadat ze even naar Try en Sue had gekeken. 'Master wilt je terug.' zei ze.

geen dank, zegt try met een grijns naar zijn broer hij was al lang blij tot hij beter was.
sue keek alice aan en dan rin. ...dit was fout dat wist ze meteen. waar is emilio. vraagt ze zachtjes aan alice.
try keek zijn broer aan en kwam meteen recht en hij wankelde nog erger dan rin en moest alice even vast paken om niet om te gaan en daarna pakte hij de muur vast en hijgde even. day sta ik niet toe...hijgt hij zachtjes en keek rin aan.
sue keek rin aan. hij denkt tot je hier gevangen bent...laaat dat zo houden anders kom je in de problemen dat wil ik niet...zegt ze fluisterent.

Rin keek naar Try met een twijfelachtige uitdrukking op zijn gezicht. 'Ik... moet gaan. Ik wil jullie niet nog meer in gevaar brengen... Als ik nu niet terug ga, zullen ze dit hele gebouw aanvallen...' zei hij en wankelde naar Alice toe, die zijn arm vastpakte en die om haar schouders sloeg zodat hij ondersteuning had. Ze keek naar Try en Sue en schudde haar hoofd lichtjes. 'Het spijt me, maar dat is inderdaad het beste wat we nu kunnen doen...'

try wilde op rin af gaan maar sue greep hem vast en legde een hand op zijn mond toen hij tegen rin wilde schreeuwen, ga,,,sist ze tegenn alice en tegen rin, terwijl ze hem in bedwang heild door met haar magie try te kalmeren. try vond het vreselijk tot rin weer weg moest en hij wilde zo graag bij hem blijven...
emilio bleef rustig staan

Rin keek naar de grond en knikte. 'Laten we gaan, Alice.' zei hij. Alice liep de kamer uit en hielp Rin met lopen. Ze gingen samen de trap af en zagen Master in de gang staan. Master keek op toen hij de twee naar beneden zag gaan en knikte goedkeurend naar Alice. Daarna wierp hij een blik op Rin. 'Alles goed, Kurikara?' zei hij. Rin knikte als antwoord en liep samen met Alice het gebouw uit. Master achtervolgde hun maar hield nog wel de andere bendeleden in het oog, voor het geval ze hun wouden neer schieten.

---
Rin heeft zijn achternaam naar Kurikara verandert, dat je het even weet

hier komen jullie niet mee weg hoor je me, sist emilio tegen hen, hij wist tot hij het nu echt moest laten lijken.
sue zat nu op de grond met try tegen zich aan die snikte en dood en dood moe was van al het gebeuren de afgelopen 2 dagen.
als ze weg zijn rent emilio naar boven toe en keek hun aan, en hij helot try dan op staan, jij gaat naar bed en geen gemaar zegt hij dan streng tegen hem.

harm zat in de woon kamer en genoot van een flesje bier

Alice begeleidde Rin naar haar auto en duwde hem op de achterbank. Ze ging achter het stuur zitten, en Master kwam naast haar in de passagiersstoel zitten. Ze startte de motor en reed weg van het hoofdkwartier, op weg naar die van hun.

---

Even ontbijten ;P

try werd met hulp van emilio op bed gelegt, en niet veel later slieptry al.
emilio en sue gingen naar onderen.
de master keek even naar rin. van jou wil ik nu graag weten wat gebeurt is zegt hij, en hij keek van rin naar alice, en van jou wens ik dat dadelijk ook zegt hij kil en je merkte aan hem tot hij alles behalve blij was met het gebeuren van net allenmaal, eerst die broer van try weg en daarna rin ook nog eens gevangen. brand maar los zegt hij tegen rin dan.

Rin zuchtte diep en staarde uit het raam, vermoeid. 'Ik had eerst mijn broer te pakken gekregen, maar ik heb hem zwaar onderschat. Hij heeft toch weten te ontsnappen en blijkbaar had ik niet al zijn wapens afgepakt. Het bleek dat hij ergens nog bedwelmingsbommen verborgen had zitten. En hij is ongelooflijk sterk, sterker dan ik had verwacht.' zei hij.

De master zag je na denken en knikte dan. Dus hij heeft je mee genomen en toen. Vraagt hij verder terwijl hij na dacht over try hij wilde hem terug hebben en dit keer wilde hij niet tot hijweg weg zou komen.

'Ik ben niet meegenomen door Try, maar door iemand anders.' zei Rin rustig en sloot zijn ogen even. 'Mijn verdoving was uitgewerkt en ik kon me met geen mogelijkheid verdedigen, dus werd ik meegenomen. Toen ik daar eenmaal was heb ik gelukkig een verdoving gekregen.' Keiharde leugens, maar hij kon goed liegen en hij wou Try niet in de problemen brengen.

de master knikt en hij stapt uit als ze er zijn, en hij ging naar binnen dat kon aangezien rin alles bij een schreeuwde als hij die wond had, en toen hij binnen was riep hij iedereen bijeen. goed luistere iedereen, iedereen weet tiot die try ontsnapt is, ik wil hem terug hoe dan ook ik wil hem niet dood...maar half dood zou wel mogen dan kan hij tenminsten niet ontsnappen, ik wil tot jullie hem om beurten volgen zie je een kans sla toe, zegt hij kil en wat ongeduldig,

harm luisterde en grijnsde hier had hij op gehoopt