ORPG RUUZ & steff

glenn keek florence aan, en hij heild emily vast, kon je niet beter bij die jonge blijven...hij zoekt steun van wie dan ook...hij zal het aan nemen van iedereen nu, zegt hij tegen haar dit was haar kans zijn vertrouwen te winnen waarom nam ze die niet,
hoe jij je rustig, sist hij tegen emily en kneep even waarschuwwend in haar arm.

gabi keek allen aan en zag hem na denken en ze ging wat gemakkelijker zitten op een stoel. waar denk je aan, raagt ze dan

'Van mij kan hij beter geen steun verwachten. Vergeet niet, ik ben nog steeds een Van Detta.' zei Florence en liep rustig weg.
'Laat mij dan bij hem! Als iemand hem niet troost zal hij breken en zal hij nutteloos zijn als Dooddoener! Dat is toch wat jullie willen? Harm als Dooddoener?' gromde Emily.

Allen zuchtte diep en kantelde zich een beetje, waardoor hij tegen een paal van het hemelbed leunde. 'Hoef je niet te weten.' mompelde hij en sloot zijn ogen.

je hoef het alleen te spelen...je wilt toch zijn naam dragen dit is je kans, probeert glenn nog, hij wilde eerst florence proberen zij was een dooddoener, en als hij haar vertrouwde zou hij ook alles voor haar doen, dan keek hij emily aan. jij moet nog even rustig je beurt af wachten schoonheid, bijt hij emily toe wetent als florence afhaakte hij haar moest laten gaan...

gabi zuchte zo vond ze er niet veel aan en keek allen aan. wat kun jij ook rustig zijn, zegt ze en ze staat op en loopt tot bij hem is,

Florence draaide zich weer om. 'Oke, ik zal het proberen...' zei ze toen en liep naar de kamer van Harm toe. Ze deed de deur open en ging naar binnen. Ze deed de deur weer achter haar dicht en alsof ze een mensenschuw dier benaderde, liep ze op Harm af.

Allen opende zijn ogen en keek haar wat scherp aan. 'Ik heb geen ADHD.' mompelde hij.

Emily zuchtte enkel diep.

harm keek even op maa meer deed hij niet hij bleef rustig ziten en hij veegde een traan over zijn wang weg, hij voelde zich ellendig

dat heb ik ook weer niet gezegt ik bedoel alleen tot jenormaal alles doet om weg te komen, en nu....tjha dat weet je zelf ook wel, zegt ze en keek hem aan

glenn nam emily mee naar een kamer, als het haar niet lukt mag jij het proberen, zegt hij en hij liet haar los

Florence knielde neer bij Harm. 'Het is niet erg, Harm...' zei ze en legde haar hand op zijn schouder. Ze wist niet hoe ze dit moest aanpakken maar probeerde wel wat.

Emily knikte en zuchtte diep toen ze in de kamer was. Ze plofte neer op het tapijt.

Allen haalde zijn schouders op en zei verder niks terwijl hij zijn ogen sloot. Hij was een beetje down, en dat Harm Voldemort's zoon was kon hij nog steeds niet geloven. Ook wist hij niet wat ze nu konden doen. Harm was in shock, ze hadden geen staffen en eigenlijk zag hij helemaal geen reden meer om te ontsnappen. Hij wou voor Zweinstein vechten, maar nu het steeds maar zo ging begon hij hoop te verliezen. Uiteindelijk opende hij zijn ogen en keek Gabi aan.

'Nog plek voor een Dooddoener?'

---
HAHAHAH >;D

harm voelde een hand en keek florence aan en hij leunde tegen haar aan en hij snikte zachtjes, dat is het wel,,,,waarom heb ik het nooit geweten, zecht hij schor en hij leunde nogsteeds tegen haar aan

gabi keek allen aan en ze glimlachte, en streek met haar hand wat haren uit zijn gezicht, er is altijd plaats voor jou allen, zegt ze dan

Florence knuffelde Harm lichtjes toen hij tegen haar aan leunde. 'Ik weet het niet, Harm... Maar ik weet wel dat jij en de heer van het duister twee compleet verschillende personen zijn. Het is aan jou om te kiezen welke persoon je wilt zijn. Wil je gewoon Harm zijn, of wil je de zoon van de heer van het duister zijn?'

Allen keek haar nog steeds aan. 'Maak mij dan één van jullie.' zei hij.

harm lag tegen florence aan en hij luisterde naar haar woorden i weet niet wie ik wil zijn, of wie ik ben..zegt hij schor tegen haar en hij keek haar aan. ik wil ergens horen...ergens thuis zijn zegt hij dan

gabi glimlachte en pakte zijn hand vast, kom dan met mij mee naar de heer van het duister. hij zal je met open armen ontvangen net als je vader zegt ze dan

'Dan heb je twee keuze's. Hier of Zweinstein.' zei Florence zachtjes.

Allen knikte en stond op om met haar mee te gaan.

---
sorry inspiratieloos xD

ik weet niet waar ik hoor, op zweinstein werd ik gepest... en hier...mijn vader heeft me nooit gezocht zegt hij zachtjes tegen florence en hij keek haar wanhopig aan

gabi heild de hand van allen vast en liep door met hem naar de zaal waar voldemort zat en ze boog diep, heer, allen wilt je iets zeggen

'Dat was omdat hij je was verloren bij je geboorte. Hij wist je niet te vinden.' zei Florence en keek hem aan. Ze streek met haar hand over zijn wang.

Allen keek Voldemort rechtstreeks aan, om hem te laten zien dat dit geen valstrik was. 'Ik... wil me bij u aansluiten.' zei hij.

harm voelde hoe florence over zijn wang streek,en hij sloot even zijn ogen, ik wil hier blijven, ik wil een thuis hebben, zegt hij dan en hij kijkt haar aan.

gabi stond achter hem. voldemort stond nu op en keek allen aan en hij glimlachte. ik neem je graag als mijn dienaar, als je net zo bent als je vader beloof je heel wat voor de toekomst, zegt hij en hij gebaart hem dichter bij te komen
-------

heb je zin in een rpg XD sorry ben echt in rpg stemming vandaag

sorry, ben te druk daarvoor xD
---

Florence glimlachte. 'Dan blijf je toch hier? Je vrienden zullen ook hier blijven.' zei ze.

Allen liep iets dichter naar Voldemort toe en bedacht zich nog één keer of hij dit echt wel wou doen. Wat waren de voordelen? 1, hij zou niet meer opgejaagd worden. 2, zijn vader zou hem eindelijk accepteren. De nadelen? 1, hij zou Harm en Emily verraden. 2, hij zou zich hier niet thuisvoelen. 3, hij zou een geweten hebben. 4, hij zou Zweinstein moeten vernietigen. 5, hij zou mensen pijn moeten doen. 6, hij zou zijn belofte breken dat hij nooit een Dooddoener zou worden. En wel tientallen andere nadelen. Hij probeerde zich echter te bedenken dat hij er aan zou wennen en dat het hem niet eens meer kon schelen of er een eenhoorn naar hem toe kwam. Dat pure hart-gedoe zou eens moeten ophouden. Ja, hij zou een muur bouwen en Allen diep in zijn hart opsluiten. Hij zou nu een andere Allen worden. Één met een doel voor ogen.

oke niet erg, wou namelijk met jou en anniek een rpg maken:p maar die moest nu net weg dus
en jij hebt het ook druk;p
-----

harm keek florence aan, oke...ik blijf hier...blijf je bij me vraagt hij terwijl hij vermoeit zijn ogen even sloot hij was dood op. en hij pakte voorzichtig en wat aarzelent de hand van florence vast

gabi keek naar allen en voldemort
voldemort glimlachte enkel wetent tot hij een sterke dooddoener zou worden, en hij pakte allen zijn pols vast en trok de mouw wat omhoog en hij keek de jongen aan hij zag in zijn ogen nog wat twijfel...maar dan zag hij die als sneeuw voor de zon ook weer voordwijnen. goed allen hier is je lot bestemming, zegt hij zagt en sissent en hij duwt de toverstok op zijn pols

Florence knikte en aaide zachtjes over zijn haar. 'Ik blijf hier.' verzekerde ze hem.

Er schoot een uitdrukking van pijn over Allen's gezicht toen Voldemort zijn staf tegen zijn pols duwde, maar hij bracht geen geluid uit terwijl hij keek naar het Dooddoeners teken dat op zijn pols verscheen. Uit spanning had hij zijn hand tot een vuist gebald, en zijn aders waren duidelijk zichtbaar. Toen het teken volledig op zijn pols stond, ontspande hij zijn hand weer.

Harm voelde zich gerust gesteld en hij heild de hand van florence vast

Voldemort glimlachte tevreden welkom mijn nieuwe dienaar. Zegt hij. Je kunt nu nog even uitrusten morge staan weer dongen te gebeuren

Florence hield Harm dichtbij en bleef rustig maar stil zitten.

Allen keek even naar de tattoeage op zijn arm en trok zijn mouw weer omlaag. Hij knikte en liep naar zijn kamer toe, waar zijn vader nu stond. Nocte keek om toen zijn zoon binnen kwam en liep op hem af met een stapeltje kleding in zijn handen, waar een masker bovenop lag. 'Hier is je Dooddoeners-kleding.' zei hij en legde het neer op Allen's bed. Allen knikte en liep naar zijn bed toe, tot zijn vader een hand op zijn schouder legde. 'Je hebt me trots gemaakt, Allen. Je hebt het juiste gekozen.' zei hij en schonk hem een glimlach - geen grijns - maar een echte glimlach. Allen was simpelweg verbijsterd door de plotselinge glimlach. 'J-Je bent trots?' vroeg hij. Nocte knikte en aaide Allen over zijn hoofd en zijn sneeuwwitte haren. 'Ga nu maar slapen. Je hebt je kracht nodig morgen.' En met die woorden verliet hij de kamer.

na een tijdje word harm wakker en keek florence aan en hij ging recht zitten, sorry was in slaap gevalen zegt hij dan wat beschaamt en hij komt recht...ik wil graag mijn vader zien zegt hij dan

voldemort keek hem na

Florence bleef de hele tijd bij Harm en was zelf niet in slaap gevallen. Ze keek naar Harm toen hij wakker werd. 'Oke, ik breng je naar hem toe.' zei ze toen hij recht kwam, en ze krabbelde zelf overeind. Ze deed de deur open en liep naar buiten, richting Voldemort's kamer.

Allen lag nu op zijn bed, starend naar het raam. Hij begon met alles weg te bannen. Alle gevoelens van medelijden en alles wat hem ervan kon weerhouden om zijn nieuwe werk goed te doen.

harm volgde florence op de voet terwijl hij zich vele dingen af vroegen hij keek naar florence nu hij niet meer hoefde te vluchten voor haar keek hij naar haar eens goed en hij vond haar best mooi, en dan ziet hij de deuren van de zaal en hij wist tot hij daar ook was

gabi liep naar de kamer van allen met een dienblad waar eten op zat ze wist tot hij al een tijdje niet gegeten had. en ze klopte aan en ging dan naar binnen

Florence deed de deuren van de zaal open en liep de zaal binnen. 'Heer,' Ze maakte een korte buiging. 'Harm wou u spreken.' Ze ging daarna wat naar achteren zodat Harm naar voren kon lopen.

Allen ging rechtop zitten toen hij geklop hoorde en zag Gabi binnenkomen. 'Hey.' zei hij kort.

voldemort keek op en zag harm...zijn zoon. en hij keek florence aan en hij knikte naar haar. kom verder harm. zegt hij dan en hij wenkt hem dichterbij
harm keek naar zijn vader en hij kwam dichter bij gelopen, ik wil me graag bij u aan sluiten heer, zegt hij en hij boog als volgt. voldemort keek naar hem, mijn zoon hoeft niet voor mij te buigen dus sta recht zegt hij, en je aanbod neem ik graag aan. zegt hij

gabi glimlachte lichtjes, ik heb wat eten voor je mee gebrqcht zegt ze dan en ze zet het dienblad neer op de tafel die er stond, en ze keek hem aan en liep vervolgens weer naar de deur

Allen rolde zijn mouw weer op en keek naar het teken. Hij stond er echt op... Hij was echt een Dooddoener geworden... Wacht, waar was zijn staf eigenlijk? Oh ja, die had Voldemort waarschijnlijk. Hij stond op van zijn plek en liep richting die zaal. Hij liep de zaal binnen en zag Harm voor Voldemort staan, wat hem verbaasde. 'Harm?' vroeg hij verbaasd, zijn pols nog steeds onbloot.

In de tussentijd kreeg Emily ook eten, maar de kans om te ontsnappen gebruikte ze goed. Ze sloeg de Dooddoener met de gordijnenstok neer die boven het raam had gehangen neer, en pakte zijn staf af. 'Dank je, idioot van een Dooddoener!' siste ze en deed de deur achter zich dicht. Ze sloop stilletjes door de gang en verstopte zich in kamers toen er mensen langs liepen.

voldemort wilde net wat zeggen toen hij allen hoorde e hij keek naar hem, harm hoorde de stem van allen en hij draaide zich om en zag zijn vriend daar staan en hij had...het teken op zijn pols staan, waarom had hij het teken er op staan. allen...zegt hij dan